کاریکَلِماتور
(مرکب از کاریکاتور + کلمات)
نامی است
که
پرویز شاپور
بر نوشته‌های خود داده است.
مأخذ:
سایت انترنتی دیده ور
درنگی
از
ربابه نون
۵
عاشق آدم کم حرفی هستم که یک تنه حریف ده تا آدم پرگو است.
این سخن شاپور
سرشته به طنز است:
هدف او
افشای پرحرفی حریفی است.
اشکال کار
در
تحریف مفهوم حرف
است.
حرف
اصولا و اساسا
به
معنی گفتار
است.
به
معنی سخن
است.
خلایق
وراجی بی محتوا
را
حرف
محسوب می دارند.
حرف به مثابه فرم و یا قالب و ظرف
باید
حاوی و حامل اندیشه باشد، تا حرف باشد.
در این صورت
پرحرفی
محال می گردد.
آخوندها
حرف نمی زنند.
فقط
وراجی می کنند.
وراجی
کردوکرای مکانیکی است.
مثل آب در هاون کوبیدن است.
برای وراجی
به
کار عرقریز و خسته کننده فکری
نیازی نیست.
ساعدی
هم
وراجی روشنفکران طویله
را
نقد کرده است.
۶
به حال موجودی اشک می‌ریزم
که می‌خواهد با زنگ ساعت از خواب غفلت بیدار شود.
شاپور
در این جمله
دیالک تیک ساختار و فونکسیون
را
به شکل دیالک تیک زنگ ساعت و بیداری از خواب غفلت بسط و تعمیم می دهد
تا
نامناسب بودن ساختار با فونکسیون
را
به نقد کشد.
زنگ ساعت
برای بیداری از خواب غفلت
مناسب نیست.
این انتقاد شاپور اما انتقادی انتزاعی می ماند.
نتیجه گیری به تخیل خواننده محول می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر