تحلیلی
از
یدالله سلطانپور
نئاندرتال
برای پوپولیست های چپ
برشمردن
عیوب حاکمیت و مشکلات داخلی
( که غیر قابل اغماض هم هست (است))
بر افشای توطئه
های شکننده و مستمر امپریالیسم
ارجحیت دارد.
معنی تحت اللفظی:
پوپولیست های چپ
برشمردن عیوب حاکمیت (؟) و مشکلات داخلی
را
بر
افشای توطئه های شکننده و مستمر امپریالیسم
ترجیح می دهند.
در
این جمله نئاندرتال
که
به
لحاظ محتوا
تکرار جمله اول او ست
(پوپولیست های چپ
با
مقدم داشتن تضاد با حاکمیت
و
در
سایه نگهداشتن
امپریالیسم و ترفندهای بیشمارش،
تدریجا
به
باطلاق " دشمن ما همین‌جا ست،
دروغ میگن آمریکا ست! "
نزدیک و نزدیکتر می‌شوند)
طرز تبیین تیپیک (نمونه وار) نئاندرتالیسم و حزب خاوران خواب نئاندرتالیستی
دقیقا
معرفی و تکرار می شود.
ترفند تبیینی نئاندرتالیسم
تحریف مفهومی حقیقت عینی
است.
به
همین دلیل
تحلیل این جمله نئاندرتال
از
ارزش تحلیلی چشمگیری
برخوردار است:
۱
برای پوپولیست های چپ
برشمردن
عیوب حاکمیت و مشکلات داخلی
( که غیر قابل اغماض هم هست (است))
بر افشای توطئه
های شکننده و مستمر امپریالیسم
ارجحیت دارد.
اگر
کسی
لبی از سرچشمه مارکسیسم تر کرده باشد
و
طرفدار حقیقت عینی باشد،
محتوای این جمله نئاندرتال
را
به
شرح زیر
تبیین می دارد:
مارکسیست ها
انتقاد عینی و علمی و انقلابی
از
قطب داخلی دیالک تیک داخلی ـ خارجی
را
به
انتقاد عینی و علمی و انقلابی
از
قطب خارجی دیالک تیک داخلی ـ خارجی
ترجیح می دهند.
این طرز تبیین
اگرچه
دقیق و درست نیست،
(چون مارکسیست ها
دیالک تیکی ـ ماتریالیستی
می اندیشند
و
انتقاد از قطب داخلی
را
با
انتقاد از قطب خارجی
توأم می سازند
و
ضمنا
بر
نقش تعیین کننده قطب داخلی ابرام می ورزند)
ولی
به
بدآموزی و عوامفریبی و حقیقت عینی ستیزی
منجر نمی شود.
حالا
فرمولبندی حریف نئاندرتال
را
مورد بررسی قرار می دهیم
تا
با
متدئولوژی ضد مارکسیستی نئاندرتالیسم
آشنا شویم:
۲
برای پوپولیست های چپ
برشمردن
عیوب حاکمیت و مشکلات داخلی
( که غیر قابل اغماض هم هست (است))
بر افشای توطئه
های شکننده و مستمر امپریالیسم
ارجحیت دارد.
از
دید نئاندرتالیسم
طبقه حاکمه طویله جماران
دارای عیوبی
است.
این ادعای نئاندرتالیسم مبنی بر معیوب بودن حاکمیت (طبقه حاکمه طویله جماران)
به
دهها طریق و ترفند
قابل تفسیر است.
یکی از مهم ترین شق القمرهای رهبری حزب نئاندرتالیستی
مفهوم سازی سطحی و ساده لوحانه
بوده است
تا
عیوب بند تنبانی حاکمیت ضمن زیر ذره بین نهادن و بزرگنمایی مشکلات آن
یکی از این عیوب خیلی خیلی مهم و غیرقابل اغماض
(اغماض از طرف حزبی که به ده راهش نمی دهند و سراغ دهخدا را می گیرد؟)
انحصار طلبی و پیشداوری و امثالهم اجامر طویله جماران
بوده است.
برشمردن انحصارطلبی
به
عنوان یکی از عیوب طبقه حاکمه
توسط حزبی که حقیقت خیالی خود را در انحصار خود می پندارد
(مارکسیسم به مثابه جهان بینی ادعایی حزب نئاندرتالیستی، علمی ترین، دقیق ترین، بهترین جهان بینی است.
فقط نپرسید: «چیست؟»)
خود
نشانه نادانی نظری (تئوریکی) شرم انگیز نئاندرتالیسم
است.
چون
حاکمیت
(طبقه حاکمه)
باید
هم
همه اهرم های قدرت
(و قبل از همه اهرم قهر)
را
در
انحصار خود
داشته باشد.
دولت
به
مثابه ابزار مهم قهر طبقاتی طبقه حاکمه
فقط
می تواند
دولت طبقه حاکمه
باشد
(منحصرا و مطلقا متعلق به طبقه حاکمه باشد)
و
لاغیر.
به
همین دلیل
برشمردن ترسان و لرزان انحصار طلبی به مثابه عیب طبقه حاکمه
نشانه بارز نادانی نظری
است.
ادامه دارد.
برشمرده شوند.
عیوبی
که
به
نظر نئاندرتال
البته در پارانتز
( که غیر قابل اغماض هم هست (است.))
عیوبی
که
به
نظر نئاندرتال
البته در پارانتز
( که غیر قابل اغماض هم هست (است.))
یکی از این عیوب خیلی خیلی مهم و غیرقابل اغماض
(اغماض از طرف حزبی که به ده راهش نمی دهند و سراغ دهخدا را می گیرد؟)
انحصار طلبی و پیشداوری و امثالهم اجامر طویله جماران
بوده است.
برشمردن انحصارطلبی
به
عنوان یکی از عیوب طبقه حاکمه
توسط حزبی که حقیقت خیالی خود را در انحصار خود می پندارد
(مارکسیسم به مثابه جهان بینی ادعایی حزب نئاندرتالیستی، علمی ترین، دقیق ترین، بهترین جهان بینی است.
فقط نپرسید: «چیست؟»)
خود
نشانه نادانی نظری (تئوریکی) شرم انگیز نئاندرتالیسم
است.
چون
حاکمیت
(طبقه حاکمه)
باید
هم
همه اهرم های قدرت
(و قبل از همه اهرم قهر)
را
در
انحصار خود
داشته باشد.
دولت
به
مثابه ابزار مهم قهر طبقاتی طبقه حاکمه
فقط
می تواند
دولت طبقه حاکمه
باشد
(منحصرا و مطلقا متعلق به طبقه حاکمه باشد)
و
لاغیر.
به
همین دلیل
برشمردن ترسان و لرزان انحصار طلبی به مثابه عیب طبقه حاکمه
نشانه بارز نادانی نظری
است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر