پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
۱
· دعوا بر سر ماتریالیسم به چالشی اطلاق می شود که در اجلاس طبیعت پژوهان گوتینگن آلمان در سال (۱۸۵۴) و بعد میان طبیعت پژوهان ایدئالیست و ماتریالیست بر سر منشاء انسان در می گیرد.
۲
· نمایندگان اصلی دو جناح، عبارت بودند از فیزیولوگی به نام واگنر و جانورشناسی به نام فوگت:
(فیزیولوژی
به علم روندها و فونکسیون های حیاتی در اندام موجودات زنده اطلاق می شود.
مترجم)
الف
· واگنر از آموزه مذهبی آدم و حوا به مثابه منشاء انسان دفاع می کند و بر امکان و ضرورت انطباق طبیعت پژوهی با انجیل تأکید می ورزد.
ب
· فوگت بر ضد این طرز تفکر وارد صحنه می شود.
· او ردیه خود را تحت عنوان «ایمان کورکورانه و علم» (۱۸۵۴) منتشر می کند.
۳
· دعوا بر سر ماتریالیسم بلافاصله نشان می دهد که دیگر نمی توان با استدلال های تئولوژیکی (فقهی) به جنگ ماتریالیسم فلسفی رفت.
۴
· رونق علوم طبیعی (شوان، لیبیگ، اشلایدن، مایر، هلم هولتس) و تکنیک (فن) چنان غول آسا بوده است و میزان دلایل مبتنی بر صحت جهان نگری ماتریالیستی چنان عظیم بوده است که مخالفین مجبور می شوند، دنبال وسایل فلسفی مبارزه بر ضد ماتریالیسم بگردند.
۵
· وظیفه مبارزه بر ضد ماتریالیسم با توسل به استدلال فلسفی ـ به جای استدلال تئولوژیکی ـ از طریق تفسیر و توجیه فاکت های جدید مکشوفه از سوی علوم طبیعی را در سال های ۶۰ و ۷۰ قرن نوزدهم تا پایان قرن ـ قبل از همه ـ نئوکانتیانیسم به عهده می گیرد.
نئوکانتیانیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/4474
۶
· نئوکانتیانیسم وظیفه اصلی خود را جلوگیری از ترویج سریع ماتریالیسم در اواسط قرن نوزدهم و مبارزه بر ضد آن می دانست.
· مراجعه کنید به ماتریالیسم، نئوکانتیانیسم.
ماتریالیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/3767
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر