وحدت ملی و تمامیت ارضی به جای عوامفریبی با واژه بازی!
گاف سنگزاد
• حریف دست و دلبازی در گذرگاهی ایستاده بود و رهگذران را به انقلاب فرهنگی از در عقب فرا می خواند:
• «از این پس به جای زبان فارسی می نویسیم پارسی و به فرهنگ مان خدمت می کنیم!»
• اندیشنده علاف که تصادفا گذارش به گذرگاه افتاده بود، با پر روئی اندیشندگان گفت:
• «با «پ» نوشتن « ف» نمی توان به فرهنگی خدمت کرد.
• برای خدمت به هر فرهنگ باید آن را قبل از هر چیزی، شناخت، معایب آن را به نقد کشید، جوانب بالنده اش را توسعه داد و فرهنگ مورد نظر راغنی تر و حاصلخیزتر ساخت.
• وگرنه، تحریف سرسری فرم نگارش واژه ها، درک همان فرهنگ به میراث مانده را هم دشوارتر خواهد ساخت.
• با «ارستو» نوشتن «ارسطو»، با «تبری» نوشتن «طبری»، با «راهت» نوشتن «راحت» و غیره می توان فرهنگی را تخریب کرد، ولی نمی توان به انقلاب فرهنگی دست زد!»
• حریف انقلابی، اندیشنده را به انفعال متهم کرد و به درجازدن در تاریخ!
• و مدعی شد:
• «این هنوز اول کار است و انقلاب حقیقی با عجله و شتاب در راه است!»
• اندیشنده شرمنده از فضولی و روداری خویش، پوزش خواست:
• «اگر قضیه از این قرار است، پس موفق باشید!»
• حریف انقلابی ـ فرهنگی با اشاره به دایرة المعارفی که اندیشنده در دست داشت، گفت:
• «دایره المعارف!
• بعید است که شما چنین نظری داشته باشید.
• موفق کلمه عربی است.
• پاینده باشید!»
• اندیشنده علاف بی خبر از ماجرا عاجزانه جواب داد:
• «پوز تازی زدائی را جمهوری کذائی هم می دهد و خلق عرب را با بالاکش ها، بی حساب و کتاب بالا می برد.
• واژه سازی و واژه بازی امروزه مد روز است.
• فرم چیزها به بت پرستیدنی بدل شده است.
• من اما خصومتی با ملل دیگر و زبان های دیگر ندارم و هر واژه از هر ملت را که مناسب بیابم، بکار می برم.
• «پایدار» گفتن به جای «موفق» گفتن، شق القمر نیست.
• به غنای فرهنگی هم کمترین کمکی نمی کند.
• بدین طریق فقط می توان راه را به سوی شووینیسم و ناسیونالیسم کور و تنگ نظر هموار کرد.
• خلق فارس، اقلیتی در جامعه ایران است و خلق های عرب و آذری و بلوچ و کرد و لر و غیره نیز زبان خاص خود را دارند.
• آنها هم حق دارند، اگر اینطوری پیش برود، نسبت به زبان فارسی و واژه های فارسی تبعیض قائل شوند و نهایتا فاتحه ای بلند بر فرهنگ بی رمق ملی بخوانند.
ما اکنون به وحدت ملی و تمامیت ارضی بیشتر از عوامفریبی و خودفریبی با واژه بازی نیاز داریم!»
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر