و سوگواران در اتاق می‌‌گریند!یوسف صدیق (گیلراد)
گلسنگ، مراسم و برزخ
سرچشمه
اخبار روز:
www.akhbar-rooz.com
1
گلسنگ
(۱۳۸۷)
• رها شده در شعر‌های من،
• سنگی که نا‌گفته هایم را
• در خود نهان کرده است.
• امشب
• آسمان شهابی را می سراید
• و شعری بر سنگی
• گلسنگ می شود!
2
مراسم
(۱۳۸۷)
• کنار نرده ی ایوانمراسم
(۱۳۸۷)
• از جرعه های چای تا لرزه های دست،
• واژه ها
• در بی تابی اندوه
• تب کرده اند.
• مرگ
• چترش را بسته است و
• سوگواران
• در اتاق می گریند.
3
برزخ
(۱۳۸۵)
• یخبادیبرزخ
(۱۳۸۵)
• از گذرگاه جهان می گذرد
• و کسی
• دروازه های دوزخ و پردیس را می بندد.
• سرمازده
• نشانی برزخ را
• از رهگذران می پرسم.
• صدایم به خود باز می گردد
• و پاره های دلم را یخباد می برد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر