برگردان
۱
· اول ماه مه به روز رزم بین المللی طبقه کارگر و عید طبقه کارگر اطلاق می شود.
۲
· کنگره مؤسسان انترناسیونال دوم (۱۸۸۹) تصویب کرد که همزمان در کلیه کشورها، «روزی برای تظاهرات بین المللی بزرگی» برای پیشبرد مبارزه در راه کار ۸ ساعته در روز و همبستگی بین المللی پرولتاریا تعیین شود.
۳
· در سال ۱۸۸۹، برای این روز، در یادآوری رزم کارگران امریکایی در راه کار ۸ ساعته در روز، در اول ماه مه سال ۱۸۸۶، اول ماه مه پیشنهاد شد.
۴
· حدود ۲۰۰ هزار تن از کارگران مثلا در آلمان، علیرغم قانون سوسیالیست ها در اول ماه مه دست از کار کشیدند.
۵
· در اول ماه مه سال ۱۸۹۱ در خیلی از کشورها دوباره در اول ماه مه، تظاهراتی برقرار شد.
۶
· کنگره بروکسل انترناسیونال دوم در سال ۱۸۹۱، تصویب کرد که اول ماه مه به مثابه «عید مشترک همه کارگران همه کشورها تعیین شود .
· عیدی که در آن، کارگران اشتراک مطالبات خود را و همبستگی خود را جشن بگیرند.»
۷
· بدین طریق، خصلت اول ماه مه به مثابه روز رزم هر ساله طبقه کارگر به طور قطعی تصویب شد.
۸
· سازماندهان اول ماه مه، احزاب و سندیکاهای کارگری بوده اند و هستند.
۹
· بورژوازی از همان آغاز، کوشید تا در همدستی با جناح راست احزاب سوسیال ـ دموکرات و جناح راست سندیکاهای کارگری به هر وسیله ای، جلوی تظاهرات به مناسبت اول ماه مه را بگیرد و یا آن را از محتوای انقلابی اش تهی سازد.
۱۰
· تعیین کننده خصلت اول ماه مه، خصلت نظام جامعتی است.
۱۱
· اول ماه مه در کشورهای سرمایه داری و در کشورهایی که در راه رهایش ملی مبارزه می کنند، عمدتا به عنوان روز رزم رهایی از استثمار و ستم و سرکوب جشن گرفته می شود.
۱۲
· کارگران در کشورهای سوسیالیستی، با تظاهرات خود در اول ماه مه، اراده خود را در زمینه تقویت دولت سوسیالیستی خود و حفظ و تضمین صلح و همبستگی خود با خلق هایی را که در راه رهایش ملی خود می رزمند و با کارگران کشورهای سرمایه داری و امپریالیستی را تبیین می دارند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر