خود آموز خود اندیشی (۹۰۵)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

  

حافظ

رضا به داده، بده  وز جبین گره بگشا

که بر من و تو در اختیار نگشاده است.

معنی تحت اللفظی:

به رزق مقرره راضی باش و غر نزن.

چون در اختیار به روی من و تو باز نیست.

 

حافظ در این بیت غزل

دیالک تیک جبر و اختیار (ضرورت و آزادی)

را

به شکل دوئالیسم داده و و رضا و سکوت بسط و تعمیم می دهد و نقش تعیین کننده را از آن اختیار (رضا و سکوت) می داند.

 

حافظ

اجازه غر زدن حتی به خلایق نمی دهد.

چه رسد به دادن اجازه انتقاد علمی و انقلابی.

محتوای این بیت غزل خواجه

فاتالیسم

(اعتقاد عمیق به سرنوشتگرایی)

است.

خیلی از خران ط.

خیال میک نند که حافظ شاعری انقلابی بوده است.

 

ادامه دارد.