۱۴۰۰ آبان ۱۷, دوشنبه

مائوئیسم و رسالت تاریخی طبقه کارگر (۲)

   [Mao Zedong]


پروفسور دکتر  رولف ماکس

(۱۹۷۵)

برگردان

شین میم شین

 

فصل اول

ماهیت ضد سوسیالیستی طرح مائوئیستی جامعه

 

۱

·    مائوئیسم، در حال حاضر سرسختانه در صدد اشاعه افسانه زیر است:

·    افسانه مربوط به خصلت پرولتری سیاست و ایده ئولوژی خویش. 

 

۲

·    تبلیغات مائوئیستی از هیچ فرصتی در زمینه اعلام «تحکیم دیکتاتوری پرولتاریا» صرفنظر نمی کنند. 

 

۳

·    اسناد پلنوم دهم قوای حول مائوتسه تونگ، حزب مائوئیستی  را به مثابه «پیشاهنگ پرولتاریا» قلمداد می کنند. 

 

۴

·    از چند سال قبل، رهبری پکن شعار زیر را اشاعه می دهد:

·    «طبقه کارگر باید همه چیز را رهبری کند.»

 

۵

·    همه چیز در این تاکتیکتصویر ترفندآمیز و حساب شده مائوئیست ها هم در مقابل جنبش جهانی طبقه کارگر و هم در مقابل طبقه کارگر خودی، جا می گیرد.  

 

۶

·    ما اینجا با مهم ترین عنصر ماستمالی شبه مارکسیستی مائوئیسم سر و کار داریم که نشانه خصلت عوامفریب آن است. 

 

۷

·    نیت این عنصر مائوئیسم عبارت است از زینت سوسیالیستی بخشیدن به سیاست و ایده ئولوژی مائوئیستی جهت اشاعه توهم راجع به ماهیت شووینیسم ابر قدرتی، آنتی کمونیستی  و آنتی لنینیستی واقعی در ابعاد ملی و بین المللی است. 

 

۸

·    اینجا تضاد چشمگیری میان ظاهر و ذات (هاله و واقعیت) وجود دارد.

 

۹

·    این تضاد باید افشا شود تا بتوان به طرز مؤثری با ادعای مائوئیست ها، مبنی بر وفاداری بر سنن مارکس و انگلس و لنین مقابله کرد. 

 

۱۰

·    رابطه مائوئیسم با رسالت تاریخی طبقه کارگر یکی از مسائل بنیادی است که باید مشخصا مورد بحث قرار گیرد تا از خصومت اصولی مائوئیسم به مثابه جریان سیاسی ـ ایده ئولوژیکی با مارکسیسم ـ لنینیسم پرده برداشته شود. 

 

۱۱

·    مارکسیسم ـ لنینیسم بیانگر نقش تاریخی عینی طبقه کارگر و منافع بنیادی و حوایج بنیادی طبقه کارگر است. 

 

۱۲

·     مارکسیسم ـ لنینیسم به مثابه تئوری علمی جنبش رهایش طبقه کارگر توسط مارکس و انگلس تأسیس یافته است. 

 

۱۳

·    آن سان که محتوای ماهوی مارکسیسم ـ لنینیسم را اثبات رسالت تاریخی ـ جهانی طبقه کارگر تشکیل می دهد.

 

۱۴

·    به قول لنین، «مهم ترین نکته در آموزه مارکس، توضیح نقش تاریخی ـ جهانی پرولتاریا به مثابه بانی جامعه سوسیالیستی است.»

·    (لنین، «آثار»، ۱۹۶۹، جلد ۱۸، ص ۵۷۶) 

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر