فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) انتگراسیون (همپیوندی) (۱)

 

پروفسور دکتر کاملیا وارنکه

برگردان

شین میم شین

  

   

۱

·      انتگراسیون روند تشکیل سیستم نظام عالی تری از سیستم ها (و یا عناصر) نسبتا مستقل نظام نازل تر است.

 

۲

·      در نتیجه انتگراسیون، زیرسیستم ها و عناصر تشکیل دهنده سیستم جدید، در وابستگی متقابل نسبت به همدیگر قرار می گیرند و استقلال و عدم وابستگی شان کاهش می یابد. 

 

۳

·      سیستم ها بنا بر میزان و شدت وابستگی متقابل زیرسیستم ها، درجه انتگراسیون متفاوتی کسب می کنند.

 

۴

·      درجه انتگراسیون، معیار تعیین کننده ساختاربندی، سازمان یابی، بغرنجی و غیره هر سیستم است.

 

۵

·      انتگراسیون ـ اما ـ نه تنها از طریق نفی سیستم های نظام نازلتر، بلکه همچنین با تغییر گروهبندی زیرسیستم ها و یا عناصر موجود در سیستم سابق، می تواند سیستم نظام عالیتر را پدید آورد، به شرط این که ساختار جدید سیستم به وابستگی به مراتب بیشتر عناصر و زیرسیستم ها منجر شود.        

 

۶

·      در روند انتگراسیون هم کلیت کیفیتا جدیدی تشکیل می یابد و هم زیرسیستم ها و عناصر، در وابستگی به روابط نوع جدید، رفتار کیفیتا جدیدی کسب می کنند:

 

الف

·      زیرسیستم ها و عناصر یاد شده با فعال کردن امکانات بالقوه خویش و با سرکوب امکانات بالفعل دیگر، فونکسیون های نوع جدیدی را به عهده می گیرند.

 

ب

·      این بدان معنی است که روند ضد انتگراسیون با روند تمایز و تمییز یکی نیست.

 

۷

·      انتگراسیون همواره با تمایز ستیزی همراه است.

·      زیرا با پیدایش مناسبات جدید، تفاوت های معین موجود میان زیرسیستم ها از بین می روند.

 

·      مراجعه کنید به تمایز

 

۸

·      انتگراسیون اما از سوی دیگر سبب می شود که ساختار جدید التشکیل، تمایز های جدیدی را به وجود آورد.

·      آن سان که هر نوع و هر مرحله انتگراسیون، مرحله و نوع تمایز منطبق با خود را به دنبال می آورد.

 

۹

·      ضد انتگراسیون عبارت است از دس انتگراسیون.

 

۱۰

·      دس انتگراسیون عبارت است از روند تجزیه سیستم ها (سیستم هائی که در جریان انتگراسیون تشکیل یافته اند) به زیرسیستم ها و عناصر متشکله خود. 

 

۱۱

·      مشخصات دس انتگراسیون به شرح زیرند:

 

الف

·      از بین رفتن وابستگی متقابل عناصر

 

ب

·      فروپاشی سازمان

 

پ

·      از بین رفتن مرکزیت و غیره موجود

 

ت

·      سقوط از درجه انتگراسیون بالاتر به درجه انتگراسیون نازلتر

 

ث

·      در حالات فوق العاده، فروپاشی کلی سازمان.

 

۱۲

·      اما در مورد سیستم های عینی ـ واقعی حالت فوق العاده به ندرت بروز می کند:

 

۱۳

·      هر نوعی از ماده، ساختارمند است و درمقابل گرایشات انتگراسیون ستیز (دس انتگراتیو)، گرایشات انتگراسیون گرا را قرار می دهد.

 

۱۴

·      این دیالک تیک انتگراسیون و دس انتگراسیون (دیالک تیک همپیوندی ـ همپیوندی ستیزی) مانع بروز حالات فوق العاده دیگر یعنی انتگراسیون مطلق ماده می شود.

 

ادامه دارد.