ویرایش و تحلیل
از
رباله نون
به
شکل خلوت خود
بود
و
عاشقانه ترین انحنای وقت خودش
را
برای آینه
تفسیر کرد
و
او
به
شیوه باران
پر از طراوت تکرار بود
و
او
به
سبک درخت
میان عافیت نور
منتشر می شد
همیشه
کودکی باد
را
صدا می کرد
سهراب
در
این بند از شعرش در سوگ فروغ،
دو باره به بررسی خود او
می پردازد:
۱
به
شکل خلوت خود
بود
فروغ
از
دید سهراب
دیالک تیکی از تنهایی و همبایی
بود.
فروغ
با
خویشتن خویش
همبا
بود.
شاید
منظور سهراب
علاوه بر تأکید بر تنهایی فروغ
این باشد
که
او
در
جمع
به
همان سان
بود
که
در
خلوت خود.
این
استنباط و برداشت سهراب از فروغ
رئالیستی
است:
فروغ
یگانه شخصیتی
در
جامعه ایران
بود
که
مظهر صمیمیت و صداقت و صفا بود.
یعنی
بی ریا بود و بیگانه با ریا بود.
همین «خلوت خود بودن»
در
افکار عمومی
درک نمی شد.
برای اینکه در این طویله
به
ندرت
می توان
بدون تزویر و ریا و تظاهر و دروغ
به
سر
برد.
صمیمیت و صداقت و صفا
چیزی استثنائی
است
و
حکم کیما
دارد.
۲
و
عاشقانه ترین انحنای وقت خودش
را
برای آینه
تفسیر کرد
منظور سهراب از مفهوم «انحنای وقت»
شاید
اوج و حضیض و فراز و فرود احساسات عاشقانه فروغ
باشد.
دیالک تیکی از اندوه و آه و شادمانی
باشد.
فروغ
اما
به
دلیل
«خلوت خود بودن»
(به دلیل تنهایی)
مخاطبی جز آیینه
یعنی
جز خویشتن خویش
نداشته است.
۳
و
او
به
شیوه باران
پر از طراوت تکرار بود
سهراب
فروغ
را
به
طرز رئالیستی
به
باران
تشبیه می کند
که
طراوت مکرر
است.
یعنی
کسالت آور و فرساینده و خسته کننده نیست.
۴
و
او
به
سبک درخت
میان عافیت نور
منتشر می شد
درک و توضیح این جمله سهراب
آسان نیست.
سهراب
سبک و استیل زیست فروغ
را
به
درخت
تشبیه می کند.
درخت
از
دید سهراب
میان عافیت نور گسترش می یابد.
برای درک محتوای این سخن سهراب
باید
با
مفهوم فتوسنتز
آشنا شد:
فتوسنتز
سنتز نور (فروغ)
روندی بیوشیمیایی
است
که
در
آن،
انرژی نورانی خورشید
توسط گیاهان و برخی از باکتری ها
به
انرژی شیمیایی ذخیره‌شده در مواد غذایی مربوط به آنها
تبدیل می‌شود.
در
عمل فتوسنتز،
اندام‌هایی مانند برگ که دارای سبزینه هستند،
کربن دی‌اکسید، آب و نور
را
جذب می کنند و به کلروپلاست می‌رسانند.
طی واکنش‌هایی که درون کلروپلاست انجام می‌گیرد،
کربن دی‌اکسید، آب و نور
به
اکسیژن و کربوهیدراتها
تبدیل می‌شوند.
تمامی اکسیژن کنونی موجود بر روی زمین،
فراوردهٔ فتوسنتز است.
تمامی بخش‌های سبزرنگ گیاه،
قادر به انجام عمل فتوسنتز هستند.
مادهٔ سبز موجود در گیاهان که سبزینه یا کلروفیل نام دارد،
آغازکنندهٔ واکنش‌های فتوسنتز است.
حالا معنی جمله سهراب روشن می شود:
فروغ
به
سبک درخت
در
میان عافیت نور
گسترش می یافت.
فروغ
از
نور و روشنایی
تغذیه می کرد
و
توسعه می یافت.
۵
همیشه
کودکی باد
را
صدا می کرد
منظور سهراب از «کودکی باد»
احتمالا
نسیم دلنشین
است.
باد
یکی از مهم ترین مفاهیم ادبی فروغ است.
فروغ
دل پری از دست باد دارد.
شاید
منظور سهراب هم همین باشد.
فروغ
نسیم را به باد ترجیح می دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر