جشن تعبد در حرم شاهچراغ
مهندس صادق انصاری
(ا. برزگر)
اندیشه ها، مفاهیم و زبان فارسی
در
قلمرو «ولایت فقیه»
دفتر چهارم
شورای نویسندگان و هنرمندان ایران
(۱۳۶۵)
ویرایش و تحلیل
از
شین میم شین
دو جریان حاکم
ادامه
الف
در
نظریه نخست
مفاهیم و مقولات زیر کاربرد وسیعی دارند:
۳
تعبد
تعبد
به چه معنی است؟
۱
تَعَبُّد
یعنی
بندگی خالصانه و اطاعت بی شائبه انسان نسبت به خدا
تعبد
به معنی عبد وارگی اعضای جامعه نسبت به خدا ست.
تعبد
نشانه بارز فرماسیون اقتصادی برده داری است.
دلیل اهمیت تعبد
قبل از همه
نه
در
عبادت و خلوص نیت نسبت به خدا،
بلکه
نسبت به اعضای طبقه حاکمه از هر نوع است
که
خدا
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی آنها ست.
تعبد
در تحلیل نهایی
تمرین بندگی برای اعضای طبقه حاکمه توسط توده است.
اینکه در قرن ۲۱
جریانی در روحانیت شیعه
مفهوم تعبد
را
سانترالیزه می کند،
دلیل بارزی بر فوندامنتالیسم آن است:
دلیل بارزی بر اوتوپی ارتجاعی برگشت به دوران برده داری (صدر اسلام) است.
۲
در
روایات اسلامی،
تعبد
فرایندی تنها یک طرفه به حساب آمده که در قبال آن بنده از هیچ استحقاقی برخوردار نشده است و خداوند از روی فضل خود در برابر آن پاداش می دهد
زیرا انسان هرچه دارد از آن او ست.
ویکی شیعه
در مفهوم فقهی تعبد
فرم های مختلف وابستگی و پیروی و سرسپردگی تبیین می یابد.
تعبد
مبتنی
بر
دوئالیسم عبد و الله
از
سویی
و
دوئالیسم عبد و ارباب
از
سوی دیگر
است.
تعبد
بیانگر فقدان رابطه میان عبد و ارباب است.
رابطه
اصولا و اساسا
باید دو طرفه باشد.
تعبد
اما
روندی یکسویه است.
تعبد
روندی دوئالیستی است و نه دیالک تیکی.
۳
در
روایات اسلامی،
تعبد
فرایندی تنها یک طرفه به حساب آمده که در قبال آن بنده از هیچ استحقاقی برخوردار نشده است و خداوند از روی فضل خود در برابر آن پاداش می دهد
زیرا انسان هرچه دارد از آن او ست.
ویکی شیعه
تحلیل ویکی شیعه از مفهوم فقهی تعبد
رئالیستی
است:
ما
در
مفهوم فقهی تعبد
با
دوئالیسم هیچ و همه چیز
سر و کار داریم
با
دوئالیسم هیچکاره و همه کاره.
توده ی برده
بدین طریق و با این ترفند
به طرز مضاعف
یعنی
هم
در
رابطه با خدا
زباله
تصور و تصویر می شود
(به لحاظ فکری و روحی و روانی زباله می گردد)
و
هم
در
رابطه با ارباب
(به لحاظ مادی، عینی، واقعی، عملی و طبقاتی)
تعبد
در
هر صورت
نشانه بارز مرتجعیت روحانیت شیعه است.
تعبد
به معنی آنتی هومانیسم (انسان ستیزی) است.
بشریت متمدن و مترقی و انقلابی
چاره ای جز مقاومت در برابر مفاهیم فقهی از این نوع
و
مبارزه بر ضد آنها
ندارد.
این مفاهیم باید تحلیل شوند و از رده خارج گردند.
چون
قبل از همه
توهین به ارج و عزت و اعتبار انسانی اعضای جامعه اند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر