می‌ شکند شب

 شهر،  دهن ‌بند کهنه می‌ کند از لب

 سیاوش کسرائی (1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)

شکفتن

(مرداد 1356)

(جزوه شعر، شماره 2، مرداد)

·        می‌ شکند شب

·        شهر،  دهن ‌بند کهنه می‌ کند از لب

·        شهر،  نفس می‌ کشد ز پنجره ی صبح

·        شهر،  به اندیشه می‌‌ نشیند یک‌ چند:

·        «های خوشا دم زدن، بدون دهن ‌بند! »

·        واژه‌ گمگشته ‌ای بسان ستاره

·        می گذرد از ضمیر شب ‌زده ی شهر:

·        «شهر، دگر سکوت به لب مپسند

·        های خوشا نعره ‌ای به اوج دماوند!»

پایان