خود آموز خود اندیشی (۸۷۳)

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت بیست . دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

بنائی که محکم ندارد اساس

بلندش مکن ور کنی زو هراس.

معنی تحت اللفظی:

بنایی که شالوده و زیربنای محکمی ندارد، نباید بلند باشد.

  

سعدی

در این بیت شعر،

از موضوع احسان و گوشمال خارج می شود و دیالک تیک زیربنا و روبنا را به شکل دیالک تیک اساس و روساز بسط و تعمیم می دهد.

این یکی از علمی ترین رهنمودهای سعدی است که ربطی به بقیه رهنمودها ندارد.

 

دیالک تیک زیربنا و روبنا

یکی از دیالک تیک های ارزشمند فلسفه مارکسیستی است که بر پایه تز «درک ماتریالیستی تاریخ» به شکل دیالک تیک مناسبات تولیدی و روبنای ایدئولوژیکی توسعه و تعمیم داده شده است.

 

اگر سعدی خود به محتوای واقعی این رهنمود وقوف می داشت، نمی بایستی چهار دست و پا به فئودالیسم بچسبد و تمام نیرو و انرژی ارزشمند خود را وقف حفظ و تحکیم آن سازد.

چون دیری است، که اساس آن پوسیده و مردم ایران و منطقه برای حفظ آن می بایستی بهای گزافی بپردازند.

 

ادامه دارد.