ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ﴾
[ آل عمران: ۵۶]
اما آنان را كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به سختى عذاب خواهم كرد و آنها را مددكارانى نيست.
کریم
در این آیه،
به تهدید کافرین می پردازد.
دیالک تیک تهدید و تطمیع
یکی از یونیورسال ترین دیالک تیک های کریم است.
﴿وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ﴾
[ آل عمران: ۵۷]
اما آنان كه ايمان آوردند و كارهاى نيك كردند، خدا مزدشان را به تمامى خواهد داد.
خدا ستمكاران را دوست ندارد.
کریم
در این آیه
قطب دیگر دیالک تیک تهدید و تطمیع را مطرح می سازد:
به تطمیع مؤمنین می پردازد.
ضمنا
دیالک تیک داد و ستد
را
به شکل دیالک تیک کار نیک و اجر اخروی بسط و تعمیم می دهد.
خواننده و شنونده این آیه
حتما از خود می پرسد:
منظور کریم
از
خدا ستمكاران را دوست ندارد
چیست؟
اجر دادن به مؤمنین و عذاب دادن به کافرین
چه ربطی به ستم و ستمکار دارد؟
برای درک منظور کریم باید دیالک تیک داد و بیداد را در نظر داشت:
هر کس به ازای ستدی، داد درخور می دهد، دادگر است
و
هر کس به ازای ستدی، داد درخوری نمی دهد، یعنی حریف دهنده را بدون داد، از در خود می راند (بیداد به او روا می دارد)، منفور در درگاه الله است.
ستد بدون داد درخور = بیداد (ظلم و ستم)
و
الله
بیدادگران را دوست ندارد.
﴿ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ﴾
[ آل عمران: ۵۸]
اينها كه بر تو مى‌خوانيم از آيات و اندرزهاى حكمت‌آميز است.
کریم
در این آیه
به
توضیح محتوای آیات قرآنش می پردازد:
محتوای آیات قران کریم
را
اندرزهای فلسفی تشکیل می دهند.
حکمت به معنی فلسفه است.
طرز تفکر فلسفی به طرز تفکری اطلاق می شود که در عالم کل و عام صورت می گیرد.
افکار فلسفی
در برگیرنده افکار منفرد و خاص اند.
مثال:
مفهوم کار نیک
مفهوم کلی و عامی است و در برگیرنده دستگیری از مستمندان، دادن داد درخور به ازای ستدی، کمک به ضعفا و الی اخر است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر