۱
با وجود چنین مخاطراتی، روحیه من، به من اجازه فرار از خطر را نمی‌دهد …
تصمیم دارم در مواجهه با خطر از خود دفاع کنم.
روزبه
تحت هدایت روحیه اش، حاضر به عقب نشینی از میدان رزم نیست.
عقب نشینی در قاموس استالینیسم،
ننگ
است.
به همین دلیل
سازمان تروریستی استالینیستی
تحت عنوان سازمان امنیت،
هر سربازی را که قصد عقب نشینی داشت،
کورکورانه
به گلوله می بست
و
لاشخور بی شرم و بی شعور،
به
طعنه می گفت:
پیشروی در عرطش سرخ، آسانتر از عقب نشینی است.
یکی از دلایل تلفات سنگین طبقه کارگر در جامعه و جنگ
تحت سیطره استالینیسم،
همین بی اعتنایی به دیالک تیک بوده است.
روزبه
قصد عقب نشینی ندارد.
چون روحیه اش اجازه فرار از خطر را نمی دهد.
اصولا
کسی که قصد عقب نشینی ندارد، فقط یک راه در پیش دارد و آن، پیشروی است.
ولی
سپاه رزم روزبه
پراکنده گشته است.
در این صورت
پیشروی محال است.
چون برای حمله بر سپاه منسجم دشمن،
به سپاه توده نیاز است.
روزبه هم می داند.
به همین دلیل
روزبه
عملا
خود را تسلیم دشمن می کند
و
سکه شیر و خط
می اندازد:
یا تحت شکنجه بمیرد
و
یا
از مهلکه زجر و عذاب جسمی و روحی و روانی جان سالم به در ببرد و در دادگاه کودتاگران قانون شکن بی اعتنا به قانون
از خود دفاع کند و محکوم به اعدام گردد و بمیرد.
هدف روزبه
دادن جان به ازای کسب نام
است و بس.
دوئالیسم نام و ننگ
در کشور روزبه
قدمت هزاران ساله دارد.
سعدی هم همین فضیلت اخلاقی را در نظر داشته است:
هر که خیری کرد و موقوفی گذاشت
رسم خیرش همچنان بر جای دار
نام نیک رفتگان ضایع مکن
تا بماند نام نیکت یادگار
برخلاف روزبه
پیش شرط کسب نام نیک
را
عمل نیک
مثلا بنای پل و کاروانسرا و پیشخوان و دار الایتام و دار المساکین و خوابگاه برای بینوایان و غیره
می داند.
مهم برای سعدی پاسداری از نام نیک رفتگان
به امید حفظ سنت پاسداری از نام نیک به طور کلی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر