الوین لویس تافلر
Alvin Toffler
(۱۹۲۸– ۲۰۱۶)
شین میم شین
روزبه
بر
اساس این تئوری تافلر،
تفاوت ماهوی
بین
سرمایه داری و
سوسیالیسم
وجود ندارد.
تافلر برای اثبات نقطه نظراتش در این زمینه،
نوع
تشابهات در آموزش و پرورش، طرز کار در کارخانه ها و بکارگیری کارگران برای
تولیدات زنجیره ای و ساعات کار غیر شناور
را
مثال می آرود.
قبل از تأمل بر روی تشابهات کذایی در زمینه های مورد نظر تافلر،
به
سؤال زیر
باید
اندیشید:
سخن از کدامین سوسیالیسم
است؟
جامعه سرمایه داری،
با
همه مشخصات اساسی اش
حی و حاضر
است.
جامعه سرمایه داری
فاز مبتنی بر رقابت آزاد
را
پشت سر گذاشته
و
وارد فاز انحصای و انحصاری ـ دولتی
شده است.
جامعه سوسیالیستی
چطور؟
اولین انقلاب پرولتری
در
فرانسه
پیروز شد
و
مدت کوتاهی
(از ۱۸ مارس تا ۲۸ مه ۱۸۷۱)
(۷۰ روز)
دوام آورد
و
سرکوب شد.
دومین انقلاب پرولتری
در
سال ۱۹۱۷
پس از پایان جنگ جهانی امپریالیستی اول
در
روسیه
پیروز شد
و
پس از ۷۰ سال
سرکوب
شد.
پس از پایان جنگ جهانی امپریالیستی دوم
کشورهایی
که
توسط ارتش رهایی بخش سرخ
از
یوغ فاشیسم
آزاد شده بودند،
خواه و ناخواه
نظام اجتماعی ـ اقتصادی شبیه اتحاد شوروی
را
برقرار ساختند.
دغدغه اصلی خاطر
در
این دوره
تهیه نان خشک و آب خالی
بود.
اروپا
گورستانی پهناور بود و زمین سوخته لم یزرع.
بهترین کمونیست ها
اگر
از
مهلکه استالینیستی
به
تصادفی
جان بدر برده بودند،
در
جبهه های جنگ آنتی فاشیستی
چه بسا
داوطلبانه
پیشاپیش سپاه توده
سینه سپر کرده بودند
و
به
خاک
افتاده بودند.
آنچه
که
در
اتحاد شوروی و خرابه های اروپای شرقی و آلمان شرقی
به
نام
جامعه سوسیالیستی
تشکیل شد،
ای بسا
به
لحاظ سطح توسعه نیروهای مولده
فرسنگ ها عقب مانده تر
از
عقب مانده ترین کشورهای امپریالیستی
بود.
تازه
ساختمان مشقت بار جامعه به اصطلاح سوسیالیستی
در
این خرابه های جنگ های جهانی اول و دوم
تحت شرایط دشوار موسوم به جنگ سرد
صورت گرفت
که
گاهی
خیلی هم داغ می گشت
و
خطر تبدیل اروپای شرقی به هیروشیما
را
به
خاطر خسته
خطور می داد.
سخن
از
کدامین سوسیالیسم
است؟
سخنانی
از
ولادیمیر لنین
به
میراث مانده
که
بیانگر رئالیستی و راسیونالیستی وضع و حال
اند:
«بگذارید
انقلاب پرولتری در کشورهای امپریالیستی پیروز شود
تا
ببینید
که
انقلاب سوسیالیستی
یعنی چه.»
(نقل به مضمون)
چگونه می توان در کشوری با نیروهای مولده فوق العاده عقب مانده
با
بخش اعظم جمعیت کشور
که
محروم از نعمت خواندن و نوشتن خشک و خالی اند،
ساختمان سوسیالیسم
را
شروع کرد.
سخن تافلر و اجامر
از
کدامین سوسیالیسم
است
که
مشابه کاپیتالیسم
باشد؟
طنز تهوع انگیز قضیه
درست
همینجا
ست:
همان اجامری
که
فرم مالکیت بر وسایل اساسی تولید
را
در
تعیین ماهیت جامعه
هیچ و پوچ
می دانند،
همان هایی
اند
که
اجتماعی کردن وسایل اساسی چه بسا عقب مانده تولید
را
به
عنوان سوسیالیسم
جا می زنند.
ای بسا
سوسیالیسم ها
که
برای تقسیم نان خشک و آب خالی
به
تساوی
اند
و
به
معنی تقسیم نان خشک و آب خالی
به
تساوی
اند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر