شعری از فریدون توللی (1)

فردای انقلاب

·        شیپور ِ انقلاب، پرجوش و پرخروش

·        از نقطه های ِ دور، می آیدم به گوش

·        می گیردم قرار، می بخشدم امید

·        می آردم به هوش

·        فرمان جنبش است، هنگامه ی نبرد

·        غوغای ِ رستخیز، روز ِ قیام مرد

·        جان می پرد ز شوق، خون می چکد ز چشم

·        دل می تپد ز درد

·        در تیره جنگلی، انبوه و دور دست

·        بر طرف ِ کوهسار، در پای ِ رود ِ مست

·        ناچیز کلبه ای است، برپا ز دیر باز

·        دیواره پرشکست

·        بر شاخی از بلوط در آن مکان ِ تنگ

·        آویخته ز سقف، وارون ، یکی تفنگ

·        قنداقه پر غبار، وز گشت ِ سال و ماه

·        بی نور و تیره رنگ

·        این همدم ِ من است، کز روزگار ِ پیش

·        بیکار مانده است، بر جایگاه ِ خویش

·        از جنگ و از شکار، محروم و بی نصیب

·        افزوده تیرگی اش

·        شیپور ِ انقلاب پرجوش و پرخروش

·        از نقطه های ِ دور، می آیدم به گوش

·        می گیردم قرار، می بخشدم امید

·        می آردم به هوش

·        اندر پی اش ز دور، فریاد ِ توده ها

·        آید به دست ِ باد، بر گوش ِ من رسا

·        غوغای ِ کارگر، هورای ِ زنجیر

·        فریاد ِ بینوا  

·        لختی به جای ِ خویش، می ایستم خموش

·        وانگه دوان دوان، خون در رگم به جوش

·        زی کلبه می دوم، سوی ِ تفنگ خویش

·        می گیرمش به دوش

·        پاکیزه می کنم، قنداقه اش ز خاک

·        گردش به آستین ، سازم ز لوله پاک

·        پس بر کمر ز شوق، بندم قطار ِ خویش

·        کین جوی و خشمناک

·        انبوه توده ها، فریاد ِ «مرده با»

·        نزدیک می شوند، آماده ی جهاد

·        غرنده همچو سیل، کوبنده همچو پتک

·        توفنده همچو باد  

·        من بی خبر ز خویش، سرمست و بی قرار

·        در پیش ِ آن گروه، جویای کارزار

·        خوش، می دوم دلیر، کز روزگار ِ خصم

·        خوش برکشم، دمار

·        فریاد می کشد، پس با سر سپید

·        پیری از آن گذوه، با قلب ِ پر امید

·        ای یاوران به هوش، ای همرهان به پیش،

·        دشمن ز ره رسید !

·        سر نیزه های خصم، در نور ِ آفتاب

·        رخشد همی به چشم، چون موج ها بر آب

·        نیروی ِ دولت است، این لشکر ِ عظیم

·        سرکوب ِ انقلاب

·        رگبارهای تیر، ناگه ز هر دو سو

·        بارد به رهگذر، ریزد ز بام و کو

·        غلطم، من از میان، در حمله ی نخست

·        در خون خود فرو

·        انبوه ِ منقلب، کین خواه تر شود

·        جوشد به کارزار، همراه تر شود

·        آرد چنان هجوم، ریزد چنان به خاک

·        تا چیره ور شود

·        فردای انقلاب، بر صحن ِ کارزار

·        نیمای ِ من مرا می جوید اشکبار

·        من مرده ام، ولی  شادم که صد چو او

·        شاد  اند و کامکار

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری