تحلیلی
از
شین میم شین
همانطور که ذکرش گشذت،
برای کشف معنای هر چیزی،
باید به تعریف پیشایپش آن چیز نایل آمد.
چیزی که هنوز از آن، تعریف علمی معتبر العامی به عمل نیامده باشد،
کشف معنا برای آن چیز کودکانه و بی معنا ست.
به همین دلیل باید قبل از همه، پرسید:
زندگی و یا حیات چیست؟
برای کشف چیستایی حیات، باید به درک و توضیح واقعیت عینی نایل آمد:
منظور از عینی،
چیزی است که به بشر و میل و هوس و کردوکار بشر، ربطی ندارد.
واقعیت عینی
در طول تاریخ میلیاردها ساله خویش
از پلکان های توسعه و تکامل کمی و کیفی متعددی بالا رفته است.
اساس واقعیت عینی
را
عناصر شیمیایی تشکیل می دهند
که در جدول مندلیف کشف و تقریر و تحریر یافته اند:
تار و پود واقعیت عینی مبتنی بر این عناصر شیمیایی است.
اولین فرم واقعیت عینی را جمادات تشکیل می دهند
که از ترکیب عناصر شیمیایی مختلف تشکیل یافته اند
و
به صور مختلف گازی و مایعی و جامد (مثلا اکسیژن، آب، خاک) وجود دارند.
واقعیت عینی
در این پلکان اولیه، بی جان است و نه جاندار.
مرده است و نه زنده.
بی روح و بی شعور است و نه روحمند و شعورمند.
در دیالک تیک تجزیه و ترکیب مدام است.
یکی از این تجزیه ها و ترکیب های بی پایان و بیشمار
تجزیه مولکول های هیدروژن و اکسیژن
به برکت دیالک تیک اکسیداسیون و احیاء
و
ترکیب یون های (کاتیون ها و انیون) حاصله با یکدیگر
و
تشکیل مولکول آب است.
آب یک ترکیب معدنی، شفاف، بی‌مزه، بدون بو و تقریباً بی‌رنگ است که مادهٔ اصلی تشکیل دهندهٔ هیدروسفر کره زمین و مایعات موجود در همهٔ موجودات زنده شناخته شده‌است (که به عنوان حلال عمل می‌کند).
با اینکه آب هیچ نوع کالری یا مواد مغذی آلی ندارد،
وجودش برای همه اَشکال شناخته شدهٔ حیات،
الزامی است
و در صورت اتمام آن، حیات روی کره زمین پایان می‌یابد.
فرمول شیمیایی آن H2O است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر