فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) اکونومیسم (اقتصادگرایی)

پروفسور دکتر گونتر هیدن

برگردان

 شین میم شین

۱

·      اکونومیسم (اقتصادگرائی) جریانی از اپورتونیسم است که در نقطه عطف قرن نوزدهم به بیستم، به ویژه در جنبش کارگری روسیه تشکیل یافت.

 

۲

·      عیوب اصلی اکونومیسم به شرح زیرند :

 

الف

·      عدم درک مفاهیم «خودپوئی» و «آگاهی»  و دفاع از خودپوئی در مقابل آگاهی.

 

·      (عدم درک دیالک تیک خودپویی و آگاهی. مترجم)

 

ب

·      ارجحیت قائل شدن به جنبش خودپوی توده های مردم.

 

پ

·      بی اعتنائی به حزب انقلابی طبقه کارگر، به مثابه عالی ترین فرم سازمان سیاسی این طبقه.

 

۳

·      اکونومیسم به سطحی و مبتذل کردن مارکسیسم می پردازد و در مقابل رویزیونیسم دچار عجز می شود و به زانو در می آید.

 

۴

·      اکونومیسم ـ به لحاظ سیاسی ـ می کوشد تا واکنش سیاسی و مبارزه سیاسی را به اصلاحات اقتصادی صرف و بی محتوا محدود کند.

 

۵

·      اکونومیسم ـ به لحاظ سازمانی ـ ضرورت حزب مرکزیت مند طبقه کارگر را که قادر به رهبری جنبش خودپوی توده های مردم و تدارک حرکات آگاهانه برای براندازی نظام سرمایه داری باشد و جنبش خودپو را با سوسیالیسم علمی پیوند دهد، انکار می کند.

 

۶

·      لنین در اثر خود به نام «چه باید کرد؟» اکونومیسم را به طور جدی مورد انتقاد قرار می دهد.

 

۷

·      یکی از فرم های اکونومیسم در دوره ساختمان سوسیالیسم حاوی معایب زیر است:

 

الف

·       باور به قدرقدرتی روندهای خودپوی اقتصادی  

 

ب

·       کم بها دادن به نقش رهبری حزب مارکسیستی ـ لنینیستی و یا انکار آن نقش.

 

پ

·       کم بها دادن به فونکسیون فعال دولت سوسیالیستی و یا انکار آن.

 

ت

·       کم بها دادن به فونکسیون فعال عامل سوبژکتیو به طورکلی.

 

·      مراجعه کنید به اپورتونیسم، رفرمیسم، انقلاب.

 

پایان