شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (34)

از رنج آدمی

(۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۹)  

 سرچشمه: 

اخبار روز

·        من،

·        جراحت روحم را

·        بر گرده‌ می ‌‌کشم

·        و رنج

·        با پنجه‌ های نهانی

·        روز ‌هایم را تاراج می ‌‌کند.

·        بیداد

·        فریاد پاره‌ ها‌ی دلم پشت میله‌ های قفس را

·        به هیچ می‌‌ انگارد.

·        بیداد

·        از داد هیچ نمی ‌داند.

*****

·        ای کاش

·        پشت میله‌ های قفس

·        هیچکس نبود

·        و قفس

·        در موزه‌ ها‌ی جهان

·        یاد‌آور توحش انسان بود.

·        اندوه آدمی

·        ای کاش

·        به گونه‌ ی سیگاری می‌‌ سوخت

·        و باد

·        خاکستر بی‌ مقدارش را

·        تا مرز نیستی می ‌‌روفت.

·        اما میان لب‌ ها‌ی دوخته

·        چگونه می ‌‌توان سیگاری نشاند

·        و پک به پک

·        اندوه پر شده از خشم را سوزاند.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری