درنگی در فرمایشات آنتونیو گرامشی (۲)

 

 

آنتونیو گرامشی
(۱۸۹۱ ـ ۱۹۳۷)
فیلسوف مارکسیست، نویسنده، ژورنالیست، سیاستمدار
از مؤسسین حزب کمونیست ایتالیا
نماینده مجلس ایتالیا (از ۱۹۲۴ تا بازداشتش در ۱۹۲۶)
نگارنده دفاتر ۳۲ گانه زندان که منابع مارکسیستی مهمی اند.
آزادی از زندان در (۲۱ آوریل ۱۹۳۷) و مرگ در پی خونریزی مغزی ۶ روز بعد، در (۲۷ آوریل ۱۹۳۷)
در تشییع جنازه آنتونیوی ۴۶ ساله
فقط برادر و خواهر و شوهر خواهرش اجازه شرکت یافتند.

مارکس ما
نويسنده: آنتونیو گرامشی
برگردان: پارسا نیک جو

درنگی 

از  

یدالله سلطانپور

 

تنها دستور و ارزش بی قید و شرط او

 “کارگران جهان متحد شوید”

 بود.
گرامشی

کارگران جهان متحد شوید
شعار مارکس و انگلس در مانیفست حزب کمونیستی بوده 

که

 بعدها توسط مارکسیست ها تصحیح و تدقیق شده است:
کارگران همه کشورهای جهان متحد شوید.

 
تا روشن شود که وحدت پرولتاریا
دیالک تیکی از وحدت در چارچوب ملی و بین المللی است.

 
پرولتاریا قبل از همه باید در کشور خاص خود متحد شوند تا بعد با پرولتاریای کشورهای دیگربه وحدت رسند.

 
ما با دیالک تیک ناسیونال ـ انترناسیونال سر و کار داریم.

کارگران جهان متحد شوید
دستور و ارزش بی قید و شرط آندو نبوده است.

 
پشت سر این شعار
دریایی از تأمل تئوریکی و اکتشافات تئوریکی قرار داشته است.

 
در شعاری دیگر از مارکس
از این مسئله پرده برمی افتد:
فلسفه در پرولتاریا سلاح مادی خود را می یابد
و
پرولتاریا در فلسفه سلاح فکری خود را

 
اینجا
از 

دیالک تیک تئوری و پراتیک
از 

دیالک تیک مارکسیسم و پرولتاریا
سخن می رود.

 
فلسفه 

(مارکسیسم)
در قاموس مارکس
باید از انحصار اقلیتی ممتاز خارج شود
و توده ای شود.

 
همه باید فیلسوف (مارکسیست) شوند.

 
بدون خرد کل اندیش 

(بدون فلسفه مارکسیستی)
پرولتاریا نمی تواند به شناخت منافع خود نایل آید
چه رسد به دفاع از آن.

 
بدون تئوری مارکسیستی
عمل انقلابی محال است و خواب و خیال است.

 

ادامه دارد.