سعدی شیرازی
( ۵۶۸ -
۶۷۱ هجری شمسی)
حکایت چهارم
(گلستان با ب اول، ص 21 ـ 24)
شین میم شین
ابر اگر آب
زندگی بارد
هرگز از شاخ
بید، بر نخوری
با فرومایه
روزگار مبر
کز نی بوریا،
شکر نخوری
·
معنی تحت اللفظی:
·
اگر از ابر، حتی آب حیات ببارد، باز هم درخت بید میوه
نخواهد داد.
·
از همنشینی با فرومایگان پرهیز کن.
·
برای اینکه از نی بوریا نمی توان شکر خورد.
1
ابر اگر آب
زندگی بارد
هرگز از شاخ
بید، بر نخوری
·
سعدی برای اثبات صحت تئوری بنیاد نیک و بد پس از اثبات بد
بنیادی آتش و افعی، خواننده و شنونده شعر خود را وارد طبیعت می سازد.
·
آنگاه درختان نیک بنیاد و بد بنیاد را نشانش می دهد.
·
بید بدین طریق، جزو درختان بد بنیاد محسوب می شود.
2
·
سعدی ضمنا برای تمیز بنیاد نیک و بد معیار عینی عرضه می
کند:
·
نیک بنیاد درختی است که میوه به بار آورد، البته میوه ای که
شکم بنی بشر را سیر کند.
·
مثل درخت سیب و گلابی و انجیر و خرما و غیره.
·
هر درختی که میوه قابل خوردن برای بشر تولید نکند، جزو
درختان بد بنیاد محسوب می شود.
3
·
سعدی بدین طریق، اسلوب استدلالی بسیار معیوبی را آموزش می
دهد، که ما بدان ناتورالیزاسیون (طبیعی واره سازی) پدیده های اجتماعی و یا
سوسیالیزاسیون پدیده های طبیعی نام می دهیم.
·
بزعم سعدی و بعد حافظ، همانطور که در طبیعت درخت بد بنیاد و
بی ثمر وجود دارد، در جامعه هم رهزن عرب و زن و بچه هایش وجود دارند و با هر دو
باید رفتار واحدی را در پیش گرفت.
4
با فرومایه
روزگار مبر
کز نی بوریا،
شکر نخوری
·
سعدی اکنون از عالم درختان خارج می شود و وارد عالم گیاهان
می گردد و گیاه بد بنیادی به نام نی بوریا گیر می آورد که بر خلاف نیشکر، شکر
ندارد.
·
دایره بنیاد نیک و بد رفته رفته وسیع تر می گردد:
·
نه تنها آتش و افعی و
بید بد بنیاد اند و باید درجا نابود شوند، بلکه در عالم گیاهان نیز گیاه بد
بنیاد بی شکری به نام نی بوریا وجود دارد که باید به حسابش رسید.
·
بنایرین خواننده و شنونده بطور اوتوماتیک می آموزد که تئوری
بنیاد اعتبار عام دارد و مبتنی بر مشیت الهی است.
·
در جامعه رهزن عرب و زن و بچه هایش و هر کس دیگر که باب میل
طبقه حاکمه نباشد، در جانوران افعی، در عالم درختان، بید و در عالم گیاهان نی
بوریا همه از دم در طبقه بد بنیادان قرار
می گیرند و باید قلع و قمع شوند.
5
·
در همین شیوه استدلال سعدی چندین ایراد و اشکال اوبژکتیف و
سوبژکتیف وجود دارد:
الف
ابر اگر آب
زندگی بارد
هرگز از شاخ
بید، بر نخوری
·
اشکال اول این است که معیار سعدی برای تمیز بنیاد نیک از
بنیاد بد معیاری پراگماتیستی است.
·
به نظر سعدی سودمندی هر چیز به معنی نیک بنیادی آن است.
·
این طرز تفکر و ارزیابی سرتاپا غلط، باطل و ارتجاعی سعدی را
در قرن بیستم ایدئولوگ های امپریالیسم توسعه فراگیر داده اند.
ب
ویلیام جیمز (1842
ـ 1910)
روانشناس،
فیلسوف پراگماتیست آمریکائی
مؤسس روانشناسی
آمریکائی
استاد دانشگاه
هاروارد
آثار:
پراگماتیسم:
نامی جدید برای طرز تفکر های قدیم
معنای حقیقت
·
ویلیام جیمز مؤسس پراگماتیسم، معیار حقیقت هر حکمی را در
سودمندی آن قلمداد کرده است.
·
بنظر او حتی خرافه های عهد عتیق اگر برای کسی سودمند باشند،
به همان اندازه حقیقی اند که دو دوتا چهارتای ریاضی حقیقی است.
·
مراجعه کنید به پراگماتیسم در تارنمای دایرة المعارف
روشنگری
ت
ابر اگر آب
زندگی بارد
هرگز از شاخ
بید، بر نخوری
·
اشکال دیگر این متد سعدی این است که سرو نیز ثمری ندارد،
ولی علیرغم آن هر زن و مرد زیبا را بدان تشبیه می کنند و می ستایند.
·
مگر می شود درختی را به دلیل بی ثمری به بد بنیادی محکوم
کرد و درخت بی ثمر دیگری را مظهر زیبائی و حتی آزادگی قلمداد نمود؟
پ
·
علاوه بر این، طبقه حاکمه برده دار و فئودال و همه درباریان
نر و ماده بدون استثناء جزو آدم واره های بی ثمرند و دست به سیاه و سفید نمی زنند.
·
پس چگونه می توان آنها جزو اشراف و اعیان و نجبا و غیره
قلمداد کرد، ولی بید و بوریای بیچاره را به جرم بی ثمری بد بنیاد جا زد و به آتش
کشید؟
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر