احسان طبری
(۱۲۹۵ ـ ۱۳۶۸)
(۷۳ سال)
فیلسوف، نویسنده، شاعر، نظریه‌پرداز برجستهٔ مارکسیسم-لنینیسم، ایدئولوگ و عضو کمیتهٔ مرکزی و هیئت سیاسی حزب توده ایران
ویکی پیدیا
درنگی
از
شین میم شین
پائیز،
پلی است از زوال تا زایش
دانشمند فرزانه، رفیق احسان طبری
آذر فراهانی
بر زانوهائی خسته از سالیان، در این بامداد نیلی مهرماه،
به سوی باغ های شوریدۀ خزانی می روم و جالیزهای مَتروک.
پنجه های لک و پیس و گل آلودِ مو و پیچک،
شانه هایم را می سایند.
جادۀ کبودِ
ریگها، می ژَکند...
چمن پاکوفته است و زرد،
زمین باران شسته است و سرد،
چاله
ها زنگار بسته و پُر درد...
شمعدانی گلی فامی، چون لاله عروسان در نور روز می لرزد...
رخنه های معجزه آسای روشنی است در جِرم های تیره...
زرگری
افسونگر است
که از جسم مرده، زبرجد و الماس می سازد و گنبد صیقلی بادمجان
در جالیز و اطلس سرخ گوجه ها و قُبّۀ کُرکینۀ بِهِ زرّین،
آونگان از شاخه
های بنفش...
و نقاش، استادی است به سالخوردگی سنگ ها...
آن سوی سرونازها با میوه های صمغ آلود،
رقص در هم پیچ شاخه های بید و درختچه های شعله
زن...
چنبره غوغاگر زنبور بر گِردِ گُلِ مینا و تقلاّیِ او با شانه خرمگسی
بر جدار شیشه ها...
گرما می گریزد، روشنی فرو می کاهد و این هر دو، گوهر
زیستن است...
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر