منبع:
وال فیسبوک هلن پطروسیان
تأملی
از
ربابه نون
۱
ایرانیان
نه
عرب هستند
و
نه
عجم.
در
محرم
خود
را
نوکر و سگ اعراب می دانند.
مرده های عرب
را
می پرستند و زیارت می کنند
و
منتظرند
که
در جمعه ای
یک عرب
ظهور کند
و
دنیا
را
نجات دهد.
تار و پود این جفنگ دکتر مردم شناسی به خرافه سرشته است:
حریف
بر اساس دوئالیسم عهد بوقی عرب و عجم
به
مردم شناسی خرکی خطر کرده است:
حریف
نه
تحصیلکرده دانشگاه مسکو،
بلکه
تحصیلکرده دانش کاه طویله لواطیه قم است.
به
زعم حریف
بشریت
به
دو «طبقه» عرب و عجم
تقسیم بندی می شود.
در
واژه عجم
اعضای کلیه اقوام و ملل جهان تجرید می یابند که عرب نباشند.
شبیه همین طبقه بندی خرافی
را
فاشیستم آلمان
به
طرز راسیستی
تبلیغ می کرد:
فاشیسم آلمان
بشریت
را
به
نژاد سرور ژرمن
و
نژاد نوکر بربر
طبقه بندی می کرد
و
بربرمنشانه
در صدد قتل عام بربران کذایی جهان برمی آمد.
۲
جالب تر
اما
دلیل حریف بر بی هویتی دوئالیستی و کذایی ایرانیان
و
حذف ایرانیان از جمع دوئالیستی بشریت است:
ایرانیان
نه
عرب هستند
و
نه
عجم.
در
محرم
خود
را
نوکر و سگ اعراب می دانند.
چون ایرانیان در ماه محرم
سینه می زنند،
پس
نوکر و سگ اعرابند
و
چون نوکر و سگ اعرابند،
بنابرین
نه
جزو قطب دوئالیستی عرب
محسوب می شوند
و
نه
جزو قطب دوئالیستی عجم.
حریف مردم شناس
از
تاریخ ایرانیان
هم
خبر ندارد.
چون
ایرانیان
قبلا
نه
اهل عزا
بلکه
اهل غذا
بوده اند.
اگر حریف به کتیب های ایران باستان
نظر می انداخت
متوجه
اهل غذا بودن ایرانیان می شد:
هنر و شق القمر ایرانیان بردن سینی های مملو از غذا
به
قصر پادشاهان بوده است.
ایرانیان ضمنا
مسلمان مادرزاد نبوده اند.
ای بسا
مزدکی و زرتشتی و مانوی و غیره بوده اند.
بعدها
به
ضرب شمشیر و زر و زور و خدعه و تزویر
مسلمان شده اند.
اما
مراسم محرم
چیست؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر