درنگی
از
شین میم شین
کارل مارکس
درست
در همين دوره‌هاى بحران انقلابى ست
که با ترس و لرز از ارواح گذشته مدد
ميطلبند،
نامهايشان را به عاريت مي گيرند و شعارها و لباسهايشان را،
تا در
اين ظاهر آراسته و در خور احترام و با اين زبان عاريتى
بر صحنه جديد تاريخ
ظاهر شوند.
همانطور که ذکرش گذشت،
این برگشت ها به سنن بر باد رفته
واکنش های صوری و سطحی و فرمال اند
و
می توانند با درونمایه های متضاد پر شوند.
با توسل به سنن بر باد رفته
هم می توان به حرکتی انقلابی اقدام کرد و هم به حرکتی عمیقا ارتجاعی.
این واکنش ها خاص دوره های بحران انقلابی نیستند.
فاشیسم ایتالیا و اسپانیا و نازیسم نازی آباد (آلمان)
هم برای تحقق اوتوپی های جنون آمیز خود به بدترین خرافات سنتی روی آوردند.
فوندامنتالیسم های اسلامی
(همشیره فاشیسم)
هم دیری است که همه اداها و اطوارها و اسامی و اندرزهای انبیاء و ائمه و اولیا را به خدمت می گیرند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر