فرهنگ مفاهیم سیاسی (ق) قانون برخورد اقتصادی (مقتصدانه، صرفه جویانه) با وقت (۱)

 

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

 

۱

·    قانون برخورد اقتصادی با وقت به قانون اقتصادی عینی ئی اطلاق می شود که انعکاس این ضرورت (جبر) است که در کلیه کردوکارهای جامعتی باید به صرفه جویی در وقت پرداخت و از زمان کار باید به طرز راسیونال (عقلائی) استفاده کرد و وقت فراغت و آزاد برای توسعه همه جانبه انسانها به دست آورد.

 

۲

·    کل رهاورد قانون برخورد اقتصادی با وقت این است که حوایج تولیدی و غیر تولیدی جامعتی مستمرا توسعه یابنده با حتی الامکان کار جامعتی اندک رفع شوند.

 

۳

·    قانون برخورد اقتصادی با وقت مبتنی بر این حقیقت امر است که ثروت و نعمت جامعتی با کار انسانی تهیه و تولید می شود و صرف کار جامعتی زنده و مرده (شیئیت یافته) هر چه مؤثرتر و راسیونال تر باشد، دامنه ثروت و نعمت جامعتی به همان اندازه وسیعتر می گردد.

 

برخورد اقتصادی به اوقات از دید مارکس

 

·    مارکس محتوای قانون برخورد اقتصادی به وقت را به شرح زیر فرمول بندی کرده است:

 

۱

·    «طبیعی است که تعیین زمان کار در تولید اجتماعی، مهم است.

 

۲

·    جامعه، زمان هر چه کمتری برای تولید گندم و دام و غیره لازم داشته باشد، به همان اندازه زمان بیشتری برای تولید دیگر نعمات مادی و فکری در اختیار خواهد داشت.

 

۳

·    همانطور که در مورد هر فرد صادق است، توسعه همه جانبه جامعه و لذت و ریاضت (زحمت) آن هم وابسته به صرفه جویی در وقت است.

 

۴

·    برخورد اقتصادی به وقت، نهایتا، فاتحه ای بر هر فعالیت اقتصادی است.

 

۵

·    جامعه باید اوقات خود را هدفگرایانه (منطبق با اهداف خود) تقسیم کند، تا بر طبق حوایج خود به تولید مواد و نعمات مختلف بپردازد.

 

۶

·    فرد هم به همان سان، باید اوقات خود را به طرز درستی تقسیم کند تا به گردآوری معارف لازم نایل آید و از عهده انجام الزامات لازمه مختلف برآید.

 

۷

·    برخورد اقتصادی به وقت و تقسیم مبتنی بر پلان اوقات کار در عرصه های مختلف تولید، از این رو، اولین قانون اقتصادی بر مبنای تولید اجتماعی می ماند.»

 

ادامه دارد.