۱۴۰۱ مرداد ۱۰, دوشنبه

زندگی مارکس و انگلس (۲۲۱)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل چهاردهم

«مبارزه انترناسیونال در راه حقوق بشر.»

  

۱۶

توده گیر گشتن انتزناسیونال

 

تجارب حاصل از مبارزه طبقاتی

در

 مدت کوتاهی

به

گردان های مختلف جنبش کارگری بین المللی

نشان دادند

که

کسب  و تضمین حقوق سیاسی و آزادی های دموکراتیکی

از چه اهمیت وافری برای پرولتاریا

برخوردار است.

 

مارکس و انگلس

از این مطالبات پشتیبانی می کردند

و

می کوشیدند که انترناسیونال اول از هر جنبش دموکراتیکی به پشتیبانی برخیزد.

 

هر جنبش دموکراتیکی

که

برای گرد آمدن توده حول طبقه کارگر

مناسب باشد

و

به

تضعیف ارتجاع فئودالی و بورژوایی

منجر شود

و

در راه مبارزه به خاطر پیشرفت سیاسی و اجتماعی باشد.

 

از این رو، مارکس خواهان آن شد

که

انترناسیونال اول

در

انگلستان

در فاصله سال های ۱۸۶۵ ‍‍‍‍‍‍-ـ ۱۸۶۷

به

پشتیبانی از جنبش توده ای در راه دموکراتیزاسیون حق انتخابات برخیزد.

 

آماج این جنبش توده ای

احراز حق شرکت در انتخابات برای مردان از ۲۱ سالگی به بالا بود

که

با منافع طبقه کارگر انگلیس کاملا مطابقت داشت.

 

مارکس

در

مبارزات رهایی بخش خلق های لهستان و ایرلند

شرکت فعال چشمگیر داشت.

 

مارکس

در

سخنرانی ها و نوشتجات خود

مردم را به همبستگی با خلق لهستان فرا می خواند که در راه کسب استقلال (از استعمار تزار روس) مبارزه می کرد.

 

 

مارکس

سرسختانه

می کوشید

تا

بر اساس معارف (معرفت ها، شناخت های) خود و انگلس

به

کارگران انگلیس اثبات کند

که

رهایش خلق ایرلند از یوغ بریتانیا

یکی از پیش شرط های لازم برای پیروزی پرولتاریای انگلیس بر بورژوازی است.

 

مارکس

در اواسط سال ۱۸۶۷

مطلع شد که فریدریش آدولف سورگه

(یکی از رزمندگان دلاور انقلاب ۱۸۴۸ در آلمان)

در

ایالات متحده امریکا

به

تشکیل شعبه ای برای انترناسیونال اول پرداخته است.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر