قلوه سنگ

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

خون سیاوش

(۱۳۴۱)

·        همچو یک هسته ی پر مغز سکوت

·         قلوه سنگ از دهن زندگی افتاده، برون

·        دردها حک شده بر سیمایش

·        درد، اما چه کسی خواند درد

·        شاید این خنده ی او ست

·        لیک کو خنده ی آن کس، که لبی با او نیست

·         روزگاری است که ـ مغرور ـ  به جا

·        بی شکست نگهی،

·        چشم در چشم جهان افکنده

·         سرب، آویخته بر پای سکوت

·        نفس آهن شده در سینه ی سنگ

·        مرگ هم آهن نا تفته نخواهد خایید

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان