رباعیات سیاوش کسرائی (4)

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)  

·       گلزار طرب، وادی خاموشان شد

·       خونابه ی دل، باده می نوشان شد

·       شهری که در آن، عشق عروسی می کرد

·        امروز ولایت سیه پوشان شد

*****

·       شد کامروا دوست ز ناکامی من

·        خندید ـ چو شعله ـ بر من و خامی من

·        پیمانه شدم که آبرویم بخشند

·        می رنگ دگر داد به بدنامی من

*****

·       چشمم به کران شب، نگه می ساید

·       و این راه به غم در شده را می پاید       

·       گویند که رفته بر نمی گردد باز

·        اما دل من می تپد:

·       «او می آید!»

ادامه دارد