خود آموز خود اندیشی (۹۶۷)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

مقدمه

بخش دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

می صرف وحدت کسی نوش کرد

که دنیا و عقبی فراموش کرد.

 

معنی تحت اللفظی:

فقط کسی که دنیا و عقبی را فراموش کرده است،

می محض وحدت وجود را نوش کرده است.

 

تئوری پانته ئیستی «وحدت وجود» کذایی

هم جز این نیست.

 

این تئوری

دیالک تیک ماده و (۱)

را

منکر می شود.

 

این تئوری

دیالک تیک ماده و روح

را

منکر می شود.

 

 

این تئوری خرافی

میان ماده و روح  (وجود و شعور ) علامت تساوی می گذارد و آندو را یکی می داند و مرز واقعی موجود میان موجودات مادی و فکری و خیالی  را از بین می برد.

 

به عبارت دیگر مرز موجود را در خیال و به قوه خیال باز می کند و تبدیل مادی به فکری و برعکس را امکان پذیر می سازد.

 

بدین طریق

 ا  «سالکان طریق» در خلسه و بیهوشی ایراسیونالیستی (خردستیزانه) به خدا می پیوندند و با او یکی می شوند.

 

سعدی ادعا می کند، که می صرف وحدت با معشوق سماوی را کسانی سر کشیده اند که در ایراسیونالیسم مطلق فرو رفته اند و همه چیز را از یاد برده اند.

 

اما

از آنجا که نه می صرف وحدت وجود دارد و نه فراموش کردن دنیا امکان پذیر است،

 از آنجا که عارف فرو شده در خویش باید به نان و آب و هوا و جذب و دفع بیندیشد،

پس بنای خیالی سعدی در هم فرو می پاشد و چیزی از آن به جا نمی ماند.

 

ادامه دارد.