خود آموز خود اندیشی (۸۶۸)

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت بیست . دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

  

۱

چه نیکو زده است، این مثل پیر ده :

ستور لگدزن، گرانبار، به

معنی تحت اللفظی:

پیر روستا مثال خوبی زده است:

چارپای لگد زن بهتر است که بارش سنگین تر باشد.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

 دیالک تیک خوب و بد را وسعت می بخشد و ستور لگدزن را نیز همتراز با زنبور و سگ قلمداد می کند که باید فشار بر آن را بالاتر برد.

 

ستور لگدزن می تواند آدمی را یاد توده مولد و زحمتکش شهر و روستا بیندازد.

 

سعدی می تواند لیستی بی پایان از بد بنیادان در اختیارت بگذارد و حتی کلمات قصار پیر ده را برایت بازگو کند.

ستور لگدزن را باید به عمد تحت ستم و آزار قرار داد.

ستم بر ستور بد بنیاد مردم آزار، عدل است بر ستمدیده لگد خورده، یعنی اشراف بنده دار، فئودال و دربار.

 

ادامه دارد.