سادیسم در مردان
نويسنده:
زهرا تارشی
ویرایشی و درنگی
از
میم حجری
۱
«سادیسم یا دیگرآزاری
نوعی اختلال رفتاری است که به صورت تمایل فرد برای آزار و اذیت جسمی، روانی و جنسی دیگران
به موجب کسب لذت و رسیدن به آرامش،
تبارز می‌نماید.»
مفهومی به نام اختلال رفتاری وجود ندارد.
مفهومی به نام اختلال روانی و اختلال شخصیتی وجود دارد.
سادومازوخیسم یا آزارگری و آزارخواهی
عبارت است
از
دو نقطه مقابل انحراف سادیسم و مازوخیسم، آزار یا تحقیر دیگران و بی‌احترامی به آن‌ها، یا آزار دیدن یا مورد بی‌احترامی و تحقیر دیگران قرار گرفتن
که
سبب ارضای روانی می‌شود.
این نابِهنجاری، به تعاملاتی گفته می‌شود که در آن،
یک شخص، با آزار دادن فرد دیگری و یا از درد کشیدن و تحقیر شدن
لذت می‌برد و ارضا می‌شود.
۲
سادیسم در تقابل با مازوخیسم یعنی «خودآزاری» قرار دارد.
بر اساس یافته‌های روان‌شناسان
سادیسم بیش‌تر در مردان و مازوخیسم در زنان شکل می‌گیرد.
نه روان شناسی انتزاعی وجود دارد و نه روان شناس انتزاعی.
به همین دلیل این ادعای زهرا تارشی معیوب است.
سادیسم و مازوخیسم
از اختلالات روانی اند.
منشاء طبیعی (مثلا ژنه تیکی) و جامعتی دارند
و
نه منشاء جنسیتی.
خود جنسیت نیز تابع عوامل طبیعی و جامعتی است.
زن و مرد انتزاعی وجود ندارد.
زن و مرد
تحت سیطره مناسبات تولیدی حاکم (تحت سیطره حاکمیت طبقاتی و یا طبقه حاکمه)
شکل می گیرند.
به همین دلیل نمی توان ادعای روان شناسان انتزاعی را تأیید کرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر