سادیسم در مردان
نويسنده:
زهرا تارشی
ویرایشی و درنگی
از
میم حجری
«سادیسم یا دیگرآزاری
نوعی اختلال رفتاری است که به صورت تمایل فرد برای آزار و اذیت جسمی، روانی و جنسی دیگران
به موجب کسب لذت و رسیدن به آرامش،
تبارز می‌نماید.»
سادیسم در تقابل با مازوخیسم یعنی «خودآزاری» قرار دارد.
بر اساس یافته‌های روان‌شناسان
سادیسم بیش‌تر در مردان و مازوخیسم در زنان شکل می‌گیرد.
اصطلاح سادیسم در قرن هژده از نام اشراف‌زاده‌یی فرانسوی مارکی دو ساد (Marquis de sade) گرفته شده است.
او از افسران ارتش فرانسه و هم‌چنان یک نویسنده بود که عاشقانه‌های بسیاری نوشت.
به آزادی جنسی نامحدود ایمان داشت و هر باری‌که مجلس عشرتی برپا می‌کرد
زنان را شلاق می‌زد و مورد شکنجۀ روانی، جسمی و جنسی قرار می‌داد
و لذت می‌برد.
او به دلیل ارتکاب اعمال خشونت‌بار، بارها دست‌گیر شد
اما هر بار موقعیت اجتماعی‌اش او را نجات داد
تا بالاخره بر اساس معاینات روان‌پزشکی، وجود اختلال روانی در وی اثبات و روانۀ تیمارستان گردید.
از آن به بعد
اشخاصی که تمایل به آزار دادن دیگران به‌منظور کسب لذت دارند،
مبتلایان به بیماری سادیسم خوانده می‌شوند.
اختلال رفتاری سادیسم
بیش‌تر ریشه در کودکی فرد دارد.
بی‌مهری، تحقیر و نادیده گرفته شدن در خانواده
و
بر عکس
توجهِ بیش از حد به کودک پسر
و
برخورد دوگانه و تبعیض‌آمیز پدر و مادر در مقابل فرزندان،
سخت‌گیری‌های زیاد و بی دلیل،
بحث‌ها و جنجال‌های دایمی در خانواده،
عقده‌های سرکوب شده
و
مشکلاتی‌که از آوان کودکی بدون حل باقی مانده‌اند؛
اینها همه سبب می‌گردند تا فرد نتواند جای‌گاه خود را در خانواده به دست بیاورد.
از این رو همواره می‌خواهد از جامعه انتقام بگیرد.
برخی از این مردان نیز وارث «الگوی سلطه‌جویانۀ مردان بر زنان» از طرف پدر خود هستند و با ذهنیتی که در خانواده شکل گرفته
«زن» را به حیث یک کالای مصرفی و یا «جنس درجه دوم» تلقی نموده
و
سعی می‌کنند با آزار رساندن به آن‌ها عقده‌های «قدرت‌طلبی» و « برتری‌جویی» در وجودشان را ارضا کنند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر