۱۳۹۸ خرداد ۱, چهارشنبه

تشبثات «تئوریکی» سوبژکتیویستی ـ پراگماتیستی سپیداران (۹)


تضاد اصلی، تضاد فرعی
احمد سپیداری
 
منبع:
نوید نو
 
تحلیلی
از
 یدالله سلطانپور

۱


استاد طبری
  معنی تحت اللفظی:
مبارزان انقلابی
باید
در
هر گام مبارزه
پدیده های بسیار بغرنج جامعه و جهان 
را
که
به 
لحاظ فرم و محتوا
نوظهور و نامعلوم
اند
به
درستی
بشناسند
تا
امکان دادن شعار درست
و
درک سمت درست عمل انقلابی
فراهم آید.

سؤال
در
بخش پیشین تحلیل
این بود 
که
منظور استاد طبری
از
پدیده
چیست؟
 
چون
پدیده
قاعدتا
نباید 
بسیار بغرنج
باشد.
 
اگر این جمله استاد
را
با 
جمله قبلی اش
مورد مقایسه قرار دهیم،
مسئله روشن می شود:
 
استاد احسان طبری
 بررسی تضادهای عینی نهفته در ماهیت های عینی
هم
قوانین ذاتی یک روند
را
روشن می سازد
و
هم
شیوه حل تضادها
را
تعیین می کند.
 
  طبری
در
این جمله
ماهیت
را
جمع می بندد.
 
درست
به
همان سان
که
در
جمله بعدی
پدیده
را
جمع بسته است:

طبری
را
سخن از پدیده ها و ماهیت ها
ست.

حالا
قضیه روشن می شود:
پدیده و ماهیت
در
این جملات طبری
نه
به 
عنوان 
مفاهیم فلسفی 
بلکه
به
عنوان مفاهیم ادبی  (انشایی)
به
کار رفته اند.

پدیده 
در
زبان محاوره ای
به
معنی رخداد
به
کار می رود.

  طبری
هم
به 
همین دلیل
از

پدیده های بسیار بغرنج جامعه و جهان  
 
دم زده است.
 
نوآوری
  طبری
استفاده از مفهوم ماهیت،
به
«زبان محاوره ای»
است.
 
به 
همین دلیل،
ماهیت
را
بسان پدیده
جمع بسته است:
 
 بررسی تضادهای عینی نهفته در ماهیت های عینی
 
مفاهیم فلسفی
را
معمولا
به
صورت مفرد
به
کار می برند.
 
  طبری
نه
فیلسوف،
بلکه
ادیب
است.
 
ادیبی
است
که
متون فلسفی خوانده است.
 
۲
استاد احسان طبری
 بررسی تضادهای عینی نهفته در ماهیت های عینی
هم
قوانین ذاتی یک روند
را
روشن می سازد
و
هم
شیوه حل تضادها
را
تعیین می کند.
 
  طبری
ماهیت
را
نه
به 
عنوان ضد دیالک تیکی پدیده
(دیالک تیک پدیده و ماهیت)
بلکه
به
مثابه
چیز مستقلی
در
سنت عرفا 
به
کار می برد.
 
به
این جمله طبری 
اگر
دقت شود،
قضیه روشن می شود:
 
بررسی تضادهای عینی نهفته در ماهیت ها
قوانین ذاتی یک روند
را
روشن می کند.
 
  طبری 
روند
را
نیز
نه
به
عنوان مفهومی فلسفی،
بلکه
به
عنوان مفهومی ادبی 
به
کار می برد:
در
متون فلسفی
هم
برای تبیین عناصر هستی
از
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم ها (مثلا انسان ها)
سخن می رود.
 
اگر
چنین نبود،
اگر
منظور طبری 
بررسی تضادهای ماهوی چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم ها 
بود،
در
آن صورت
دیگر
نمی گفت:
 
بررسی تضادهای عینی نهفته در ماهیت های عینی
قوانین ذاتی یک روند
را
روشن می سازد.
 
اکنون
درک منظور طبری
به غایت دشوار می گردد.
 
چون
مفاهیم طبری
فاقد مفهومیت
اند.
 
فاقد عامیت
اند.
 
فاقد استانداردیت
اند.
 
در
نتیجه
فاقد علمیت
اند.
 
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر