مبارزه طبقاتی (۵)

 

پروفسور دکتر گونتر هیدن

برگردان

شین میم شین

   I

فرم های اصلی مبارزه طبقاتی پرولتری

ادامه

ب

مبارزه سیاسی

II

فرم های مبارزه سیاسی پرولتاریا

  ادامه

پ

مبارزه ایده ئولوژیکی

۱

·      سومین فرم مبارزه طبقاتی را مبارزه ایده ئولوژیکی تشکیل می دهد.

۲

·      در این فرم مبارزه طبقاتی، ایده ئولوژی بورژوائی مورد حمله قرار می گیرد.

·      به عقب رانده می شود.

·      بی اعتبار می گردد.

·      ضمنا طبقه کارگر به شعور سوسیالیستی مجهز می شود و تربیت می شود.

۳

·      این بدان معنی است که طبقه کارگر در اثر مبارزه ایده ئولوژیکی به منافع طبقاتی خویش، به رسالت تاریخی خویش و به وظایف انقلابی خویش آگاه می گردد.

۴

·      جایگزین ساختن ایده ئولوژی بورژوائی در ضمیر طبقه کارگر با ایده ئولوژی سوسیالیستی در روندی درازمدت و بغرنج صورت می گیرد.

۵

·      حزب مارکسیستی ـ لنینیستی که تجسم مادی وحدت جنبش کارگری با سوسیالیسم علمی است، باید با مبارزه ای مستمر بر ضد کلیه فرم های نمودین ایده ئولوژی بورژوائی و با بردن سوسیالیسم علمی به میان طبقه کارگر و متحدینش، رهائی از استثمار و ستم را امکان پذیر سازد.

۶

·      مبارزه ایده ئولوژیکی فقط در صورتی می تواند موفقیت آمیز باشد که آن در پیوند تنگاتنگ با مبارزه اقتصادی و سیاسی صورت گیرد.

۷

·      به قول لنین، «تربیت واقعی توده ها هرگز نمی تواند مجزا از مبارزه سیاسی و بویژه مبارزه سیاسی انقلابی مستقل خود توده ها و در خارج از آن صورت گیرد.

·      تنها مبارزه است که توده های تحت استثمار را تربیت می کند.

·      تنها مبارزه است که توده ها را به عظمت قدرت خویش واقف می سازد، افق دیدشان را وسعت می بخشد، لیاقت و توانائی شان را ارتقا می دهد، فهم شان را روشن می سازد و اراده شان را استحکام می بخشد.»

·      (لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۱۹، ص ۴۴۱)

۷

·      سه فرم اصلی یاد شده مبارزه طبقاتی وحدتی ناگسستنی با هم برقرار می سازند و در پراتیک اجتماعی به یکدیگر بدل می شوند.

۸

·      سه فرم اصلی مبارزه طبقاتی سه جنبه و جانب مختلف مبارزه واحد پرولتاریا را تشکیل می دهند.

۹

·      به قول کلاسیک های مارکسیسم، «مبارزه (مقاومت در برابر سرمایه داران) در سه جنبه نظری (تئوریکی)، سیاسی و عملی ـ اقتصادی در هماهنگی، در پیوند و بر طبق نقشه و برنامه صورت می گیرد.»

·      (مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۷، ص ۵۴۱)

۱۰

·      بدین طریق است که جنبش کارگری ـ به شرط حفظ وحدت و یکپارچگی خویش ـ شکست ناپذیر می گردد.

ادامه دارد.