پروفسور دکتر رولف ماکس
برگردان
شین میم شین
بخش دوم
مفهوم طبقه در مائوئیسم
۲۳
با توجه به طرح نمونه وار مائوئیسم در رابطه با
نقش اجتماعی فقر است که تفاوت های طبقاتی، در تفاوت های درآمد خلاصه می شوند.
به قول کلاسیک های مارکسیسم، در «تفاوت حجم کیسه
پول» خلاصه می شوند.
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۴، ۱۹۶۴، ص ۳۴۹)
۲۴
بدین طریق مناسبات مالکیت عمدتا نادیده گرفته می
شوند.
۲۵
این گرایش در طرح اجتماعی یاران مائوتسه تونگ
نقش مستمر و مداوم به عهده دارد.
اگرچه آن، تنها کلید برای فهم درک مائوئیستی از
طبقات اجتماعی نیست.
(مراجعه کنید به الف. م. رومژانو، «منابع و
توسعه اندیشه های مائوتسه تونگ»، ص ۲۹۰)
۲۶
این گرایش در حین «انقلاب فرهنگی» در رابطه با
تحقیر و تخریب و مسخ سیاسی و اخلاقی لایه هایی از زحمتکشان چین واضح تر نمایان گشت
که به لحاظ درآمد وضع بهتری داشتند.
۲۷
تناقض مندی (ضد و نقیض بودن) سیاست اجتماعی مائوئیستی
نیز همین جا آشکار می گردد.
برای اینکه بویژه، بورژوازی ملی که در جمهوری
خلق چین، قشر اجتماعی انگلی است و نمایندگان آن بالاعم درامد به مرتب بالاتر از
توده های کارگر و دهقان دارند، از افراطیت «انقلاب فرهنگی»، عمدتا مصون ماند.
۲۸
بدین طریق، تأیید و تصدیق می شود که خلاصه کردن
تفاوت های طبقاتی در تفاوت های درآمد، تنها کلید فهم درک مائوئیستی از طبقات
اجتماعی نیست.
۲۹
این گرایش در ورزیون (درک) مائوئیستی اخیر در
رابطه با وجود تضادهای طبقاتی و مبارزات طبقاتی در دهات چین نیز به انحای زیر
آشکار می گردد:
الف
با برجسته و عمده سازی «دهقانان فقیر و لایه های تحتانی دهقانان میانه حال»
ب
در مشاهده اخیرا شدت یافته در زمینه ی محکوم
کردن تشویق مادی در رابطه با پرداخت مناسب با زحمات زحمتکشان.
۳۰
مطلق کردن درآمد اعضای جامعه، ضمن بی اعتنایی به
مناسبات تولیدی و در نتیجه به مناسبات مالکیتی و ضمنا مناسبات حکومتی (قدرتی)
موجود، یکی از اجزای ادعای مزخرف، اتهام زنانه
و بی بنیادی است که اتحاد شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی را به مثابه
«بورژوازی جدید» جا می زند.
۳۱
رابطه تنگاتنگ میان درک مائوئیستی از نقش
اجتماعی فقر و درک مائوئیستی از مفهوم طبقات اجتماعی در پیشگفتار مائوتسه تونگ بر
مجموعه مطالب مربوط کلکتیویزاسیون کشاورزی
در چین تبیین می یابد.
۳۲
مائوتسه تونگ در این پیشگفتار از شیفتگی عالی
دهقانان فقیر، از انضباط و از اکتیویته تولیدی نیرومند آنان دم می زند.
۳۳
مائوتسه تونگ در این پیشگفتار، دهقانان فقیر را به مثابه سرمشق و سرلوحه طبقه
کارگر و اقشار شهری قلمداد می کند.
(«ترقی سوسیالیستی در دهات چین»، جلد ۱، ۱۹۵۶، ص
۴)
۳۴
در یک گزارش درونسازمانی نیز در سال ۱۹۴۹ از
علاقه شدیدی سخن می رود که از موضع مائوئیستی
پرده برمی دارد.
۳۵
در این گزارش درونسازمانی، کادرهای دهقانی،
مستقیما به عنوان بهترین بخش پرولتاریا قلمداد می شوند.
(مراجعه کنید به ففر، شوبه، شولتسه، «توسعه
اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی ـ ایده ئولوژیکی طبقه کارگر در جمهوری خلق چین»، در
«طبقات و روابط طبقاتی در جمهوری خلق چین»، ص ۴۶)
۳۶
در پشت پرده این فرمولبندی غیرعلمی درهم ـ برهم،
تلاشی خرناسه می کشد که در صدد منطبق سازی تظاهرآمیز تز اصلی مارکسیستی ـ لنیینستی
مربوط به رسالت تاریخی پرولتاریا با تجلیل مائوئیستی از فقر است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر