شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (46)

اورانیوم

 

کیک

(مرداد ۱۳۸۹)  
 

کیک زرد   

نامی است برای اکسید اورانیوم تغلیظ شده.

از کیک زرد برای تهیه‌ ی اورا نیوم غنی شده استفاده می‌‌ شود.

منبع:

ویکی پدیا

سرچشمه: 

اخبار روز

  

·        زنگ دوچرخه را صدایی نیست.

·        همه‌ ی صداها زنگ زده ‌اند.

·        هیچ پایی در حافظه ‌ام رکاب نمی ‌زند.

·        لبخندی – آرایه ‌ی کوچه‌ های سحرگاهی –

·        در ابدیت منجمد شده است

·        و یاس خانه، کفن پوش.

·        «خانه؟

·         کدام خانه؟»

·        می‌‌ پرسی.

·        هیهات !

·        زین پس، «ویرانه»، نام تازه ی «خانه » است.

*****

·        می‌ لرزم از هراس.

·        احساس می ‌‌کنم، چیزی در دهانم می ‌‌پوکد.

·        حس می ‌‌کنم، زخمی عمیق را

·        در ضیافت «کیک زرد»

·        به هذیان فراز آمده‌ ام.

·        فریاد می ‌‌کشم.

·        تا مرز انفجار، تا مرز انتحار.

·        فریاد می‌‌کشم.

·        ناگاه،

·        شوخی‌، با شاخ شوخی‌ خود بر سر،

·        بع بع کنان از ناکجای دقایق می ‌‌آید:

·        «بع بع، طاووس خورده ‌ای، کابوس دیده ‌ای.

·        بع بع، بیهوده در هوای توهّم دویده ‌ای.

·        بع بع، یک جرعه آب، یک جرعه خواب، از شاخ من بنوش.      

·        بع بع، بع بع ...»

·        شوخ،

·        با سرفه‌ های زرد ،

·        از پیش چشم حیرت من دور می ‌‌شود

·        و من،

·        پیچیده در هراس،

·        عرقریزان

·        از خواب برمی خیزم...

·        بوی خوش کیک یزدی

·        اتاق را

·        عطر‌آگین کرده است.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری