شعری از محمد زهری (19)

از مجموعه برای هر ستاره

(تهران  ـ شهریور ۱۳۴۲) 

با سپاس از

مسعود

5

·        پیر ما را پرسیدند:

·        «چه نمازی فاضل تر؟»

·        پیر گفت:

·        «هر نمازی، به جماعت خواندند.»

6

·        یـکی از یـاران‌ بـه‌ سفر می ‌رفت،

·        پیر ما را‌ پرسید:

·        «تحفه، یاران را

·        - آنجا –

·        چه برم؟

·        و ره آورد چه آرم

·        یاران را

·        ــ ایـنجا ــ »؟

·        پیـر‌ فرمود:

·        «با خود، ایمان را بَر،

·        با خود‌ ایما‌ن را آور.

·        بهترین‌ تحفه‌، همین است.»

7

·        سالکِ خامی،

·        شیخ ما را گفت:

·        «چلّه را دستوری ده.

·        چلّه را ذکری فرما.»

·        آن عزیز از سر بیداری گفت:

·        «ای نه آگاه،

·        زلزله، زاویه را می لرزاند.

·        گر ز خویش

·        ـ نفَسی ـ بیرونی (بیرون هستی)،

·        بیرون باش

·        ذکر جز حق را، ناحق دان!»

ادامه دارد.

ویرایش از دایرة المعارف روشنگری