شعری از نصرت رحمانی (2)

 

نصرت رحمانی

(۱۳۰۸ -  ۱۳۷۹)

از کتاب میعاد در لجن

·        رقصید

·        پر زد، رمید

·        از لب انگشت او پرید

·        ـ  سکه ـ

·        گفتم:

·        «خط»

·        پروانه ی مسین

·        پرواز کرد

·        چرخید، چرخید

·        پر پر زنان چکید، کف جوی پر لجن

·        تابید، سوخت فضا را نگاه ها

·        بر هم رسید

·        در هم خزید

·        در سینه، عشق های سوخته فریاد می کشید: 

·        « ای یأس، ای امید !»

·        آسیمه سر، به سوی «سکه» تاختیم

·        از مرز هست و نیست

·        تا جوی پر لجن

·        با هم شتافتیم

·        آنگه،  نگاه را به تن سکه بافتیم

·        پروانه ی مسین

·        آیینه وار، بر پا نشسته بود در پهنه ی لجن 

·        وهر دو روی آن

·        خط بود

·        خطی به سوی پوچ، خطی به مرز هیچ

لرد

به آنچه ‌که ‌ازمایعات ‌درته ‌ظرف ‌ته ‌نشین شود، اطلاق می شود.

درد

·        اندوه، لرد بست

·        در قلبواره اش

·        و خنده را شیار لبانش مکید و گفت: 

·        «پس، نقش شیر؟»

·        رویید اشک

·        خاموش گشت، خاموش

·        گفتم: 

·        «کنام شیر، لجن زار نیست، نیست!

·        خط است و خال

·        گذرگاه کرم ها

·        اینجا نه کشتگاه عشق و غرور است

·        میعادگاه زشتی و پستی است. »

·        از هم گریختیم

·        بر خط سرنوشت

·        خونابه ریختیم

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری