روانشناسی (پسیکولوژی) (2)

سرگی لئونیدویچ روبین اشتاین  

(1889 ـ 1960)  

تحصیل فلسفه در دانشگاه های ماربورگ، فرایبورگ و برلین آلمان

استاد روانشناسی در دانشگاه اودسا (1921)

رئیس انستیتوی پداگوژیکی (1930)

رئیس انستیتوی روانشناسی مسکو و استاد روانشناسی در دانشگاه مسکو (1942 ـ 1947)

سیطره استالینیسم و بیکاری (1947)

اعاده حیثیت پس از درگذشت استالین (5 مارس 1953)

رئیس بخش روانشناسی انستیتوی فلسفه ا. ج. ش. (1956)

ریاست پژوهش نظری و آزمایشگاهی راجع به موضوعات زیر:

شخصیت

تفکر

متدئولوژی، تئوری و تاریخ روانشناسی

آثار:

اصول و طرق توسعه روانشناسی (1959)

مجموعه مقالات دانشجویان و همکاران آزمایشگاهی (1960)

رساله فلسفی (1973)

پروفسور دکتر هانس هیبش

برگردان شین میم شین

I

مبانی تعیین پدیده های روانی    

از دیدگاه روبین اشتاین

·        روبین اشتاین در اثر خویش تحت عنوان «وجود و شعور» (1962) می نویسد:

·        پدیده های روانی را می توان بنا بر رابطه آنها با عوامل زیرین تعیین کرد:

1

·        بنا بر رابطه پدیده های روانی با شرایط خارجی.

·        شرایط خارجی ئی که علل پیدایش این پدیده ها هستند و این پدیده ها انعکاس و یا تصاویر آنها هستند.

2

·        بنا بر رابطه پدیده های روانی با سوبژکتی.

3

·        بنا بر رابطه پدیده های روانی با سیستم عصبی مرکزی که شالوده پدیده ها و روندهای روانی است.

·        از این رو باید جریانات پسیکولوژیکی تنظیمی بمثابه فونکسیون های مغز ـ «عالی ترین کردوکار عصبی» از دیدگاه پاولوف تلقی شوند.  

4

·        بنا بر رابطه پدیده های روانی با کردوکار ارگانیسم مربوطه که پدیده های روانی در خدمت تنظیم آن هستند.

·        تفسیر ماتریالیستی پدیده ها و روندهای پسیکولوژیکی باید کلیه روابط چهارگانه فوق الذکر را در نظر گیرد.»

·        (روبین اشتاین، «وجود و شعور»، 1962)

II

طرح های پسیکولوژیکی غیر مارکسیستی

·        طرح های پسیکولوژیکی ـ عمومی غیر مارکسیستی این روابط چهارگانه را نا دیده می گیرند، وحدت آنها را انکار می کنند و روابط دیگری را عمده می کنند و نتیجه بزرگتر شدن (هیپرتروفی) صرف بقیه قلمداد می کنند.

·        این نحوه برخورد راه را به انحرافات فلسفی زیر هموار می سازد:

1

انحرافات سوبژکتیویستی

·        تأکید یکجانبه بر سوبژکت، یعنی نسبت دادن پدیده های پسیکولوژیکی صرفا به سوبژکت منجر به سوبژکتیویسم می شود که یکی از فرم های نمودین ایدئالیسم ذهنی در روانشناسی معروف به «روانشناسی درونی» است.

2

انحرافات ایدئالیستی ـ عینی

·        انکار پیوند هر پدیده پسیکولوژیکی با سوبژکت به ایدئالیسم عینی منتهی می شود.

3

انحرافات آگنوستیسیستی

·        نا دیده گرفتن رابطه اول فوق الذکر (انعکاس، تصویر) ـ بلحاظ معرفتی ـ نظری ـ به اگنوستیسیسم (ندانم گرائی)  منتهی می شود.

ادامه دارد.