تا یک ستاره می سوزد

محمد زهری 
تا یک ستاره می سوزد
(زمستان 1332)   

با سپاس از
مسعود

·         می جوشد از نهادم،

·        آتشفشانِ آواز.

·        می تابد از نگاهم،

·        خورشید بسته ی راز.

·        تا یک ستاره سوزد،

·        بر طاق لاجوردین،

·        تاریک نیست این شب.

·        تا یک شکسته، بندد،

·        بر سنگ، چشم نفرین،

·        خاموش نیست این لب.

·        گردونه ای به راه است،

·        بر پشت جادهٔ خون.

·        شبگرد ها برانند،

·        سرشاد، دشت اکنون.

·        بگرفته بر دل کوه،

·        - از گرد عابر راه –

·        زنگار تلخ اندوه.

·        بر جای پای آنان،

·        روییده، خوشه ی آه،

·        خشکیده خون انبوه.

·        همپای این سواران،

·        دست دعای کس نیست.

·         

·        جز زنگ لال گمراه،

·        بانگی در این جرس نیست.

·        آتشفشان آواز،

·        در خشم من نشسته،

·        در خشم دیگران نیز.

·        خورشید تشنهٔ راز،

·        در چشم من نشسته،

·        در چشم دیگران نیز.

 ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان