گریز و درد

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

 ·      رفتم، مرا ببخش و مگو:

·      «او وفا نداشت.»

·      راهی بجز گریز‍، برایم نمانده بود

·      این عشق آتشین پر از درد بی امید

·      در وادی گناه و جنونم کشانده بود

*****

·      رفتم که داغ بوسه ی پر حسرت تو را

·      با اشک های دیده، ز لب شستشو دهم

·      رفتم که نا تمام بمانم در این سرود

·      رفتم که با «نگفته» به خود آبرو دهم

*****

·      رفتم، مگو، مگو که چرا رفت، ننگ بود

·      عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما

·      از پرده خموشی و ظلمت، چو نور صبح

·      بیرون فتاده بود ـ به یکباره ـ راز ما

*****

·      رفتم که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم

·      در لابلای دامن شبرنگ زندگی

·      رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان

·      فارغ شوم ز کشمکش و جنگ زندگی

*****

·      من از دو چشم روشن و گریان گریختم

·      از خنده های وحشی طوفان گریختم

·      از بستر وصال به آغوش سرد هجر

·      آزرده از ملامت وجدان گریختم

*****

·      ای سینه، در حرارت سوزان خود، بسوز

·      دیگر سراغ شعله ی آتش ز من مگیر

·      می خواستم که شعله شوم، سرکشی کنم

·      مرغی شدم به کنج قفس، بسته و اسیر

*****

·      روحی مشوشم که شبی بی خبر ز خویش

·      در دامن سکوت ـ به تلخی ـ گریستم

·      نالان ز کرده ها و پشیمان ز گفته ها

·      دیدم که لایق تو و عشق تو نیستم

پایان