بعدها

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

عصیان 

(۱۳۳۶)

·        مرگ من روزی فرا خواهد رسید

·        در بهاری روشن از امواج نور،

·        در زمستانی غبار آلود و دور،

·        یا خزانی خالی از فریاد و شور

·        مرگ من روزی فرا خواهد رسید

·        روزی از این تلخ و شیرین روزها

·        روز پوچی همچو روزان دگر

·        سایه ای ز امروز ها، دیروزها

·        دیدگانم همچو دالان های تار

·        گونه هایم همچو مرمرهای سرد

·        ناگهان خوابی مرا خواهد ربود

·        من تهی خواهم شد از فریاد درد

·        می خزند آرام روی دفترم

·        دست هایم، فارغ از افسون شعر

·        یاد می آرم که در دستان من

·        روزگاری شعله می زد خون شعر

·        خاک می خواند مرا هر دم به خویش

·        می رسند از ره که در خاکم نهند

·        آه، شاید عاشقانم نیمه شب

·        گل به روی گور غمناکم نهند

·        بعد من، ناگه به یکسو می روند

·        پرده های تیره ی دنیای من

·        چشم های ناشناسی می خزند

·        روی کاغذها و دفترهای من

·        در اتاق کوچکم پا می نهد

·        بعد من، با یاد من بیگانه ای

·        در بر آینه می ماند به جای

·        تار مویی، نقش دستی، شانه ای

·        می رهم از خویش و می مانم ز خویش

·        هر چه بر جا مانده، ویران می شود

·        روح من چون بادبان قایقی

·        در افق ها دور و پنهان می شود

·        می شتابند از پی هم بی شکیب

·        روزها و هفته ها و ماه ها

·        چشم تو در انتظار نامه ای

·        خیره می ماند به چشم راه ها

·        لیک دیگر پیکر سرد مرا

·        می فشارد خاک دامنگیر خاک

·        بی تو دور از ضربه های قلب تو

·        قلب من می پوسد آنجا زیر خاک

·        بعد ها نام مرا باران و باد

·        نرم می شویند از رخسار سنگ

·        گور من، گمنام می ماند به راه

·        فارغ از افسانه های نام و ننگ

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری