تصادف (1)

تصادف به مثابه ضد دیالک تیکی ضرورت (جبر)

پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان شین میم شین

1

·        تصادف به قول فریدریش انگلس «مکمل ضرورت و فرم نمودین آن است.»

2

·        تصادف خصلت عینی دارد و مستقل از شعور و خواست انسان ها ست.

3

·        حادثه ای را تصادفی می نامند، که حاوی مشخصات زیر باشد:

الف

·        بنا بر جبر و یا ضرورت درونی ناشی از مجموعه شرایط موجود صورت نگیرد.

ب

·        و یا حتی بتواند نه بصورتی که اتفاق افتاده، بلکه به صورت دیگری اتفاق بیفتد.

4

·        البته این بدان معنی نیست که حوادث تصادفی نمی توانند بطور علی (علت و معلولی) مشروط شوند.

·        مراجعه کنید به علیت در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

5

·        اصل کلی علیت شامل حال حوادث تصادفی نیز می شود.

·        تصادف و ضرورت با یکدیگر تضادی دیالک تیکی تشکیل می دهند، که قطب تعیین کننده آن جبر و یا ضرورت است.

6

·        تصادف مکمل ضرورت است، یعنی هر حادثه ضرور همواره بکمک برخی جوانب و جنبه های  تصادفی تکمیل می شود.

7

·        تصادف فرم نمودین ضرورت است.

·        یعنی در پشت سر پدیده های ظاهرا تصادفی محض، همواره یک ضرورت ژرف پنهان شده است که از کلاف سر در گم تصادفیت ها خودنمائی می کند.

8

·        وقوع تصادفات بمثابه فرم نمودین ضرورت، قانونمند است و لذا ـ اگر هم نه به شکل حوادث منفرد ـ قابل پیش بینی است.

9

·        حد کمی تصادفیت هرحادثه ای احتمال نامیده می شود.

·        مراجعه کنید به حد در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

 

10

·        احتمال وقوع هر حادثه ی تصادفی هرچه کمتر باشد، اطلاع از وقوع آن بلحاظ معرفتی ـ نظری ارزش بمراتب بیشتری خواهد داشت.

ادامه دارد.