(دیالک
تیک تداوم و شکست، استمرار و انقطاع)
پروفسور
دکتر گونتر کروبر
برگردان
شین میم شین
I
پیوست
و گسست در فلسفه ماقبل مارکسیستی
·
در فلسفه ما قبل مارکسیستی، مفاهیم «پیوست» و «گسست»
عمدتا بمثابه مفاهیمی که همدیگر را مستثنی می سازند، مطرح بوده اند.
·
از این رو ست که ما در تاریخ فلسفه و علوم منفرد با نظرات متضاد و مغایر با هم در باره طبیعت پیوسته و یا گسسته حرکت و فرم
های وجودی ماده روبرو می شویم.
1
پیوست
و گسست در فلسفه زنون و ارسطو
زنون کیتونی (490 ـ 430 ق. م)
از شاگردان پارمنیدس و از فلاسفه ماقبل سقراطی
مخترع هنر
استدلال از طریق کشف تناقض در گفتار حریف
فن یاد شده را دیالک تیک می نامیدند.
·
معماهای معروف فیلسوف یونانی موسوم به زنون و همچنین تلاش های ارسطو
برای اثبات بطلان آنها بر تصوری از پیوست محض حرکت، مکان و زمان استوار بوده اند.
2
پیوست
و گسست در اتمیسم
اپیکور در مدرسه آتن
اپیکور (341 ـ 271 ق. م)
از فلاسفه یونان باستان
مؤسس مکتب اپیکوریسم
·
دموکریت و اپیکور در اتمیسم خود ـ بر خلاف آنان ـ برای جرم، حرکت، مکان و زمان
طبیعتی گسسته قائل بوده اند.
·
مراجعه کنید به اتمیسم در تارنمای دایرة
المعارف روشنگری
3
پیوست و گسست در فلسفه اسکولاستیک
·
فلسفه اسکولاستیکی قرون وسطی به پیروی از ارسطو پیوست محض جهان را به مقام یکی از جزم های (دگم
های) خود ارتقا می دهد.
4
پیوست
و گسست در فلسفه لایب نیتس
·
تعالیم اوولوسیونیستی لایب نیتس نیز که جهش را در طبیعت رد می کند، بر اندیشه
پیوست محض در طبیعت استوار است.
5
پیوست
و گسست در فلسفه جان لاک
·
جان لاک هم ایده پیوست محض مکان و زمان را مبرهن می داند.
6
پیوست
و گسست در فلسفه برونو، گالیله، بیکن، گاسندی و هیوم
جوردانو
برونو (1548 ـ 1600)
فیلسوف، شاعر و
کشیش انقلابی و پرشور ایتالیائی
که از سوی
تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک به مرگ در تل آتش محکوم شد.
نظریات اتیکی
جوردانو برونو در مبارزه بر ضد اتیک تئوسانترال و دگم های اخلاقی کلیسای کاتولیک
از اهمیت چشمگیری برخوردارند.
او از حقانیت اخلاقی مبارزه عقل بر ضد
عرفانگرائی مذهبی و بر ضد اوتوریته کلیسا سخن می راند و از آن با شناخت علمی مبتنی
بر حقیقتگروی به دفاع برمی خیزد.
·
از سوی دیگر برونو، گالیله،
بیکن، گاسندی و هیوم مکان و زمان را متشکل از اجزای کوچک تقسیم ناپذیر با
خصلت گسسته می دانند.
7
پیوست
و گسست در فلسفه کانت
ایمانوئل کانت (1724 ـ 1804)
برجسته ترین نماینده فلسفه کلاسیک آلمان
اثر او تحت عنوان «نقد خرد محض» نقطه عطفی در تاریخ فلسفه و
آغاز فلسفه مدرن محسوب می شود.
کانت در زمینه های زیر دورنمای فراگیر نوینی به روی فلسفه
گشوده است:
اتیک (انتقاد از عقل عملی)
استه تیک (انتقاد از قوه قضاوت)
فلسفه مذهب
فلسفه حقوق
فلسفه تاریخ
·
بعدها این نظرها را کانت
مورد انتقاد قرار می دهد:
·
او در آنتی نوم ساده و مرکب خود عمدتا بر مفهوم پیوست محض مکان
و زمان اشاره می کند.
·
·
(آنتی نوم بمعنای آغازینش عبارت
است از تناقض منطقی میان احکامی که هرکدام باید بدلیلی درست تصور شوند.
·
آنتی نوم زمانی می تواند پدید آید که از دو حکم متناقض یکی درست باشد و دیگری بدلیل من در آوردی
درست پنداشته شود، بی آنکه در واقع درست باشد.
·
چنین آنتی نومی زمانی
هم می تواند پدید آید که تناقض میان دو حکم که
صحت شان به اثبات رسیده و پذیرفته شده، تناقضی ظاهری
باشد. مترجم)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر