سرچشمه:
صفحه فیسبوک
حریفی
گابریل
گارسیا مارکز
سنگزاد
پیشکش به خاطره
ای به یاد مانده از
هادی شیرازی
که با مغز اندیشنده
می اندیشید.
·
از حضرت مارکز علیه الرحمه چه
پنهان که آدم ها (شاید حتی حیوان ها) در داربست همه ی روزها و شب های عمرشان و با
همه ی خاطرات تلخ و شیرین شان زندگی می کنند.
1
·
کسی را از چنگال چسبناک خاطرات رهایشی
امکان پذیر نیست.
·
مضارع همیشه با ماضی در پیوند می
ماند.
·
مضارع همیشه بر شالوده ماضی بنا می
شود و بر شالوده ماضی قوام می یابد.
2
·
خاطرات اما اغلب با واسطه احیا می
شوند و نه بی واسطه.
·
واسطه ها اما متنوع اند:
الف
·
واسطه گاهی تجربه جدیدی است.
·
مثلا تجربه ای شخصی است، که خاطرات
تلخ و یا شیرین خفته را بیدار می کند.
ب
·
واسطه گاهی تجربه نوعی ئی است.
·
مثلا آشنائی با تجربه همنوعی در
گوشه ای از زمین است، که در اثر مطالعه کتابی، شرکت در گفتگوئی، تماشای فیلمی، شنیدن ترانه ای، آهنگی، سرودی صورت می گیرد.
3
·
خاطرات حتی در عالم خواب دست از سر
آدم برنمی دارند.
4
·
خاطرات ـ بویژه در عالم خواب ـ حلاجی
می شوند تا به این طریق و ترفند، روح آدمی از شر خاطرات معذب (کابوس واره های هراسناک) برای مدتی کوتاه هم
که باشد، تصفیه شود.
5
·
ایرانی جماعت بهتر است، تا دیر
نشده به جای بازتولید و تکرار مکانیکی گسیخته هائی از افاضات، ترهات و چه بسا
لاطائلات این و آن، با مغزی که هنوز در کله دارند، بیندیشند.
·
چنین کرد و کاری هم ضرور است و هم
بی ضرر.
·
در غیر اینصورت کله آدمی به
گورستانی از گرانبها ترین سلول ها بدل
خواهد شد.
·
در غیر اینصورت مغز اندیشنده ی آدمی گچ
خواهد بست.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر