۱۳۹۲ بهمن ۲۲, سه‌شنبه

خواب

سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 
آوا
(1336)

·        دریا درون بستر من غوطه می خورد
·        و این های و هوی او ست

·        فریادهای من

·        آوازهای من

·         رنگین ترانه های دل انگیز شاد من
·        فریادهای من همه از من گریختند
·        بر گیسوی شکسته امواج بالدار
·         یک شط  زهر از بر مهتاب ریختند
·         امشب مرا چه می شود از این شراب خواب؟

·        لرزید در کرانه ی دریا غروب سرخ
·         در جام چشم من شب تلخی چکید و خفت
·         اسبان ابر یکسره کندند در هوا
·        گردونه های باد سپیدی ز روز رفت

·        یک سایه در سیاهی آواره ی غروب
·         خشکید بر افق
·        دریا غریو می کشد از آشیان هنوز
·        در های و هوی او
·        آن گیسوان سبز
·        با رشته های باد
·        در کار جست و جو ست

·        در سایه ریز شام
·        چشمی شکفته می شود از عمق آب ها
·         آرام و نرم نرم
·        می بلعدم به کام

·        مردی خمیده پشت
·         در قلب کوچه ها
·         فانوس می کشید
·         تابوتی از برابر چشمان من گذشت
·        بالا گرفت آب
·        لب های من مکید

·        این سایه های خشک به دیوار مانده چیست؟
·        تصویرهای کیست؟
·         امشب چرا دگر به سرانگشت ابرها
·        اهریمنان شب
·        کندند روی گرده هر موج قبرها

·        گیسو درون زهر به خود تاب می خورد
·        می لغزدم به بر
·        می پیچیدم به گردن و می گیریدم دهان
·        می رقصدم به چشم
·         می تابدم به دست

·        خاموش،
·        رامشگران مست
·        خنیاگران شوم!
·        ای دختران وسوسه، کافی است رقص مار!

·         آرام
·         آرام و بی صدا
·        یک سایه بر دریچه ی من تاب می خورد
·         در آسمان شب
·        موی سیاه باد به مهتاب می خورد
 
·        دریا دوباره می کشدم روی ران خویش
·        موجی به گرد گردن من می دود به ناز
·        افسانه های خواب مرا می برد به پیش

·         آنجا هزار دختر چنگی به ماهتاب
·         آشفته اند موی
·        پوشیده اند روی
·        آویز گشته اند ز گیسو به چارمیخ
·        معشوقگان من؟
·        امیدهای من؟
·         من می شناسم این همه را، ای وای
·        دریا درون بستر من گریه می کند

·        خاموش و بی صدا
·        تابوت ما می گذرد در سکوت شهر
·        شادند سایه ها

·         آهسته یک صدای تب آلود و آشنا
·        از بین های و هو
·         می خواندم به پیش
·         گوشم ولی نمی شنود گفته های او

·        سر می دهم صدا
·         ای دختران شاد، برقصید در حرم
·        رامشگران مست شبستان خلوتم
·        آرام و دلنشین بنوازید در برم

·         قلبم شرابخانه انگورهای اشک
·         یک خوشه زندگی است
·         آذین کنید با همه عشق های من
·         شهر سیاه و دیرگداز سکوت را
·         در دوره های دور می ریخت بال شب
·         می سوخت آشیانه دریا درون تب

·        از عمق آب های سیه چشم های مرگ
·        هر  دم بزرگ می شود و باز بیش تر
·         از پهنه اش ستاره و دریا گریختند
·        امواج می کشند مرا باز پیش تر

·        دریا بسان جام پر از زهر خوشگوار

·        می آیدم به لب

·        می بنددم به موج

·        می آردم به روی

·        می سایدم به بستر بی انتهای شب


·        باد سیاه، چون دم جادوگران پیر
·        بر پیکر شکسته من ورد می دمد
·         تابوت می دود پی من با دهان باز
·        گیسو به گرد گردن من حلقه می زند
 
·        دستی بسان ریشه خشک درخت ها
·        از پشت سر به دامن من پنجه می کشد
·        پاهای من به قیر
·        دستان من به گل

·         خورشید در سراچه قلبم به اشتعال
·        یاران درد من
·         سر می دهم صدا و صدایی نمی کنم
·        یاران من، سپیده سرایان شام من،
·        یاران درد من، همه از هم گریختند

·         الماس های اشک درآیید از نگین
·        ای اسب بالدار، رهایم کن از زمین
 
·         دریا درون بستر من بال می زند
·        امواج می روند

·         امواج می رمند

·         امواج می شکوفند

·        امواج می پرند
·         تا شاخه می کشند به دامان آسمان
 
·        من در میان بستر مغروق خود به خواب
·        با شب چراغ قلب
·        ـ قلب مشوشم ـ
·         در لا به لای جنگل امواج می دوم
·        فریاد می کشم، فریاد می کشم
·        روز از میان پنجره پیداست بر افق


ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر