پس از من شاعری آید

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

آوا

(1336)

·        پس از من شاعری آید

·        که اشکی را که من در چشم رنج افروختم

·        خواهد سترد

·        پس از من شاعری آید

·        که قدر ناله هایی را که گستردم نمی داند

·         گلوی نغمه های درد را

·        خواهد فشرد

·        پس از من شاعری آید

·        که در گهواره ی نرم سخن هایم شنیده لای لای من

·        که پیوند طلایی دارد او با من

·         و این پیوند روشن قطره های شعرهای بی کران ما ست

·        ولی بیگانه ام با او

·        و او در دشت های دیگری گردونه می تازد

·        (گردونه: ارابه، گاری)  

·        پس از من شاعری آید

·        که شعر او بهار بارور در سینه اندوزد

·         نمی انگیزدش رقص شکوفه های شوم شاخه پاییز

·        که چشمانش نمی پوید

·        سکوت ساحل تاریک را چون دیده ی فانوس

·         و او شعری برای رنج یک حسرت

·        که بر اشکی است آویزان

·        نمی سازد

·         پس ازمن شاعری آید

·         که می خندند اشعارش

·        که می بویند آواهای خود رویش

·        چو عطر سایه دار و دیرمان یک گل نارنج

·        که می روبند الحانش

·        غبار کاروان های قرون درد و خاموشی

·        پس از من شاعری آید

·         که رنگی تازه دارد رنگدان او

·        زداید صورت خاکستر از کانون آتش های گرم خاطر فردا

·         زند بر نقش خونین ستم

·        رنگ فراموشی
 

·        پس از من شاعری آید

·         که توفان را نمی خواهد

·         نمی جوید امیدی را درون یک صدف در قعر دریاها

·        نمی شوید به موج اشک

·        چشم آرزویش را

·        پس از من شاعری آید

·        که می روبد بساط شعرهای پیش

·        که می کوبد همه گل ها به پای خویش

·        نمی گیرد به خود زیبایی پرپر

·        نگاه جست و جویش را

·        پس از من شاعری آید

·        که با چشمم ندارد آشنایی آسمان های خیال او

·         و او شاید نداند

·         می مکد نشت جوانی را ز لب های جهان من

·         و یا شاید نداند

·        غنچه های عمر ناسیراب من بشکفته درکامش

·         و یا شاید نداند

·        در سحرگاه ورودش، من رنگ خواهم باخت

·        (نشت: ترشح)

·        پس از من شاعری آید

·        که من لب های او را در دهان شعرهای خویش می بوسم

·        اگر چه او نخواهد ریخت اشکی بر مزار من

·         من او را در میان اشک و خون خلق می جویم

·         و من او را درون یک سرود فتح خواهم ساخت

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان