اینک آخرین کلام

اثری از حسین رزاقی

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)

کلام آخر

·       اینک آخرین کلام:

·       «مرگ بر تو ای امام!

·       مرگ بر تو ای حرامی نه در خور ثنا و احترام!»

·       گفتی از زبان دلشکستگان

·       گفتی از صف به رنج در نشستگان،

·       خلق بر تو کرد آفرین

·       خلق با تو گشت شادکام

·       گفتی از هجوم بر ستم

·       گفتی از خروش بر زر آوران زور گو،

·       غاصبان سود جو،

·       خواندمت سرود

·       گفتمت سلام!

·       توده را به صف گرفتمت

·       ارتشی ز واژه های خشم دادمت،

·       در امید آنکه یاری ام دهی.

·       گفتمت که تیغ بر کشیده را به صاحبان زر بزن،

·       کار نیمه کاره را

·       من کنم تمام!

·       تیغ را به دشمنان کارگر بزن

·       بر کسی که خورده خون برزگر بزن

·       تیغ را مکن به هرزه در نیام!

·       لیک، ای دو رویه، تو

·       تیغ را به قلب انقلاب ما زدی

·       تیغ را ـ عبث ـ بر آفتاب ما زدی

·       تا که روز روشنان کشد به شام

·       حیف، آن هزارها گلی که همچو دل

·       پیش پایت اوفتاد

·       حیف باوری که خلق بر تو داد

·       حیف از آن بلند موج سر شکن

·       حیف از آن خروش

·       حیف از آن قیام!

·       اوف بر آن امید

·       تف بر این نظام:

·       کارگر به رنج

·       برزگر به درد

·       روسپی به کار

·       نیکنام مردمی به دام

·       بنگر انقلاب را که می رسد دوباره پرشکوه

·       بنگر آفتاب را که می دمد فراز کوه

·       رو، بمیر، ای ستاره کور

·       طالع تو می کند غروب

·       بنگر این نبرد آخرین

·       فتح بی شکست بادوام

·       می رسد ز هر کران ز توده ها پیام:

·       ننگ بر تو، ای امید ارتجاع

·       مرگ بر تو ای دروغگو امام

پایان

ویرایش شعر از تارنمای دایرة المعارف روشنگری