اثری از مجله ارجمند هفته
یدالله سلطان پور
تأملاتی در مفهوم شرایط سیاسی
·
کنکاش
خطاها در حال حاضر، که تا حد به محاکمه کشیدن خویش پیش می رود، یکی از عواقب
پسیکولوژیکی قابل فهم شکست ما ست.
·
کنکاش
خطاها می تواند ـ بآسانی ـ به انتقاد بی ثمر نیمه خودستیز ـ نیمه خودستا از عیوب
فردی خویش و به محکوم کردن ساختاری بی چون و چرای سازمان حزبی بدل شود و به
انداختن بار همه خطاها به گردن سازمان و چه بسا بگردن فرد معینی منتهی گردد و در
هر حال چیزی جز مسخ سرسری و بی دلیل سیستم نباشد.
·
مثال
بارز در این جور موارد، اصطلاح «استالینیسم» در تاریخ ما ست.
·
چنین
برخوردی اولا بلحاظ تئوریک، غلط است، ثانیا در شأن انسان نیست.
·
بلحاظ
تئوریک، غلط است، زیرا تحلیل ماتریالیستی ـ تاریخی ی عللی که تحت شرایط تشکیل
اتحاد شوروی به تبهکاری های سیاسی و اخلاقی مورد بحث در دوره به اصطلاح استالین
منجر شده اند، فراموش می شود و همزمان، خدمات غول آسای این فاز انقلابی در توسعه
دولت شوروی (که ضمنا به نحوی از انحاء با ترور پیوند داشته اند) در زمینه پیریزی
تأمین مادی فراگیر و آموزش معنوی توده ها نادیده گرفته می شوند.
·
در شأن
انسان نیست، زیرا ما ـ آگاهانه و یا ناآگاهانه، بمثابه انسان پیشرو و یا دنباله رو
ـ بمثابه اعضای حزب و شرکت ورز در این روند، خود را در پشت سر دیگران مخفی می
کنیم.
·
ما خود
را جزو حاملین امر انقلاب می دانیم.
·
بنابرین
باید فرم های نمودین انقلاب را، با امیدها و با هراس های آن، با خدمات و با ناکامی
های آن، بمثابه کل، امر خویشتن خویش تلقی کنیم و در مقابل آن پاسخگو باشیم.
·
فقط اگر
ما گذشته خود را با روشنی تئوریکی، دور از بزدلی اخلاقی و زودرنجی خرده بورژوائی
تحلیل کنیم، آنگاه می توانیم در آینده از تکرار اشتباهات اجتناب ورزیم.
·
مهم
شناخت شرایط تاریخی ـ جهانی جاری پس از شکست اولین جوامع سوسیالیستی است، تا بتوانیم
استراتژی و موضعگیری آتی خود را بدرستی تعیین کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر